Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
Gdzieś w zatrutej, mętnej wodzie
żyła sobie ryba z rakiem.
Uparcie pływała co dzień
powtarzając: Figa z makiem!
Kiedy rak zastawiał kleszcze,
żeby rybę złapać w nie,
powtarzała: Proszę, jeszcze,
jeszcze naostrzone źle.
Wycofywał się raczysko
i przez wiele, wiele dni
ostrzył kleszcze, to nie wszystko,
mocno ostrzy je do dziś.
Jesli nikt nie jest złósliwy,
mozna sie dogadać przecież.
Z rybą dialog niemożliwy,
to największy milczek w świecie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Spójrz, Janko mucha przez wszystkie dni
beztrosko brzęczy, na wszystko pstrzy!
Najwyższy pułap bez trudu, znoju,
równo na dworze czy w pokoju.
Osiąga, lata gdzie chce tam siada
i nigdy za nic nie odpowiada!
Prawda to stara, a nie nowa,
prym wiedzie plujka i domowa.
Mucha to owad. Człowiek nie kiep.
Lecz nie pomogą packa i lep.
Ani muchozol w aerozolu.
Wytępisz w domu, przeżyje w polu...
I jak nijako muchę docenić,
tak trudno znieść, nijak wyplenić.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wspominamy czasy, te za króla Sasa,
bo te nasze czasy też dotyczą pasa.
Jedni sobie zyją, jak za tamtych czasów,
innym zalecają przyciąganie pasów.
Ale co się stanie, jak zabraknie dziurek
i przyjdzie nam pasy zamienić na sznurek?
Ten, kto nie zapomni historii o Sasie,
daj Boże, by sznurek wiązał tylko w pasie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Ganił osioł muła, że nie tęgi w uszach!
Gdy usłyszy: Wio! To od razu rusza.
Siła, karność konia i sylwetka rosla,
ale muł powinien mieć co nieco z osła.
I nuż muła szkolić w tajnikach, sekretach,
jak wykiwać pana, furmana ,stangreta.
Choćby pan osła ciagnął za uszy,
jak się osioł uprze, to z miejsca nie ruszy!
Póki nie dostanie owsa albo siana,
póty demokracją silniejszy od pana!
Muł uwierzył w racje oraz ośle słowa,
postanowił własne prawo wypróbować.
Nazajutrz nie ruszył i stępa na raty,
aż od woźnicy dostał tęgie baty!
Poczuł smak głupoty, która go poniosła
i zrozumiał, że głupszy ten, kto słucha osła.
Gdy głupota wierzchem, galopem lub cwałem,
jak w bajce, tak w zyciu kończy sie morałem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Raz lisica głodem próżności wiedziona,
chaciała zerwać słodkiej winorośli grona.
Rosły za wysoko. Gdy się nie udało,
stwierdziła: Nie warto! Cierpkie i za mało!
Ludzie w życiu grają taką samą kartą.
Gdy im cos nie wyjdzie, twierdzą, że nie warto!
Sami nie potrafią, a innych zdolności
oceniają często, że są bez wartości...
Halina Gąsiorek-Gacek
Pytał tygrys tygrysicy,
czemu wabi go i ryczy?
Tygrysica rzekła: Kotku,
prawda zawsze leży w śwodku.
W tym tkwi siła przyciągania,
co i kusi i zabrania!
Halina Gąsiorek-Gacek
Raz turysta wracał wiecziorem, nie nocą,
przystanął na chwilę, by trochę odpocząć.
Zaraz stróż, nie anioł skądś sie napatoczył
i dawaj na bacę,ze ze szlaku zboczył!
Dał nie dał mandatu? Głośno trąbił z łaską,
ze złapał na boku, w lesie kogoś z laską.
Miast zbójom poświęcić trochę więcej troski,
zaczepiać niewinnych z tej samiutkiej wioski!
Jedno mówią, prawda. Inni,że to plotka.
A ja, niewiadomo kto i kogo spotkał?
Prawda, za głupotę najwiecej się płaci,
a diabeł przybiera różniste postaci.
Halina Gąsiorek-Gacek
Leci ptaszek i niechcąco,
potrzeba nie psota,
spada na ziemię co nieco,
bywa,że na kota.
Spojrzał w górę kot niecnota,
ptaszek marnocina,
schował się, gdzie pełna micha
do domu, bo zima.
Widząc kota biedny ptaszek
zaraz pełny strachu,
by odpocząć choć na chwilę
nie przysiadł na dachu.
Głodno, chłodno, jak to zimą,
ptaszyna osłabła,
miała szczęscie, bo spadając
spadła w ciepłe bagna.
Ogrzał sie ptaszek, nie zamarzł,
gdy poczuł weselej,
zaczął radośnie i głosno
wyśpiewywać trele.
Długo cieszyć się nie zdążył,
że piękny ten swiat,
bo go z bagna lis, co krążył,
wyciagnął i zjadł.
Jaki morał z bajki płynie?
A może i parę:
Jak ci dobrze, to siedź cicho
i ciesz sie z umiarem!
Że nie każdy kto na głowę
narobi, to wróg
i nie każdy mści sie za to,
nawet gdyby mógł.
W życiu w najtrudniejszych chwilach
cud się zdarza czasem,
a kto z bagna cię wyciągnie
nie każdy przyjaciel...
Halina Gąsiorek-Gacek
Skoczny insekt z pancerzykiem,
co gnębi psi świat,
krew wysysa i swędzący
pozostawia ślad.
Podskakuje i się chwali,
że przewagę ma:
Nic wysoko nie potrafi
tak skakać jak pchła.
Empirycznie dowiedziono,
że potrafi skakać
i kto łapał, ten ma rację,
że pchłę trudno złapać!
Trudne, lecz nie niemożliwe,
gdy pchełka złapana,
rozgniata się jej pancerzyk
i zostaje plama.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zazdroszczą ludzie: Skąd na to bierze?
Pieszy rowerzyście, że na rowerze.
A rowerzysta oczywiscie
nie tylko kasku motocykliście.
Motocyklista kierowcy grata,
ten ze Syrenki, temu co z Fiata.
Właściciel Fiata, też zerka zezem
na mknących Ładą lub Polonezem.
Gość z Poloneza, tez ma ochotę
na Mercedesa albo Toyotę.
Nie ominęła tez gorzka kropla
i Senatora, starego Opla...
Wszystkiemu winna zachodnia moda,
jednemu żal, drugiego szkoda!
W tym żalu tkwi zazdrość i błąd,
bo wiedzą, a pytają: Skąd?
A zawiść płyniwe z niezrozumienia.
Ludzie nie mogą pojąć tego,
że Pana Bóg stworzył świat dla wszystkich,
ale nie wszystko dla każdego!
Halina Gąsiorek-Gacek
Jak ci źle jest, to się powieś!
Radził babie chłop. To obwieś!
Czart wie, na co chłop miał chetkę.
W mig zrobiła baba pętlę.
Bez namysłu w jednej chwili
powiesila się na szyi.
I miast zaraz przestać dyszeć,
pyta chłopa: Dobrze wiszę?
Fk! Mik! Nogami na puentę,
bo wszystko inne zajęte.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mieli własny dom z ogródkiem, lecz zrobili błąd.
Zapisali latorośli, teraz mają kąt.
W całym domu tylko kąt i w dodatku ciasny,
ale teraz nawet on, nie jest już ich własny.
Gdyby sobie wtedy poszli, gdy dom zapisali,
byłoby wszystko w porządku, a oni zostali.
Nic nie mogą ojce zrobić i nieczgo chcieć,
bo się zmienił akt wlasnoći i domowy cieć!
Cicho stąpać, cicho siedzieć, jak pod miotłą mysz,
nawet głośniej coś powiedzieć, bo będzie: A kysz!
A latorośl dużo większa niźli przedtem była,
więc się kurczą, żeby czasem ich nie wyrzuciła.
Ztakim trudem, wyrzeczeniem budowali dom,
A teraz się boją, że usłyszą: Won!
Gdy są sami wspominają cichutko, ze smutkiem,
czasy kiedy mieli własny dom z ogródkiem.
Halaina Gąsiorek-Gacek
Oj, marzniesz ptaszyno,
gdy zima i pościsz.
Mnie za szybą ciepło.
Ty mi nie zazdrościsz.
Ja chłodu nie cierpię
i z głodu nie poszczę.
Żal Ciebie i wstyd mi,
ja ptakom zazdroszczę.
Że za rzucane
okruchy możności,
tak pięknie potrafią
śpiewać o wolnoci.
Że na bożym świecie
i z pomocą Boga
nic nie jest straszne,
głod, chłód, żadna trwoga.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co to znaczy trzymać?
Można coś lub z kimś
lub kogoś przytrzymać,
zatrzymać...Rzecz w tym.
Gdyby dociekliwiej
do problemu podejść.
Za co warto chwycić,
żeby nie chciał odejść?
Fe! Za skojarzenia...
Śmiejącym się w głos
podpowiem: Za serce!
Nie warto za nos.
Halina Gąsiorek_Gacek
Niestrawne życie, miało być lepsze!
Co dotąd nie, od dzisiaj pieprzę!
Bo z pieprzem strawne i tłuste wieprze.
A co do zupy, też lepsza z pieprzem.
I co zielone, też trzeba pieprzyć,
bo pikantniejszy smak sałat, lepszy.
Pieprz jest najlepszy i do obrony,
bo gdy Ci piachem ktoś z drugiej strony.
Sypie prosto w oczy, to Ty człowiecze
sypnij mu pieprzem, bo lepiej piecze!
Gdy w koło pieprzą, pieprz tez do woli,
co mogło cieszyć i to, co boli.
Co popieprzone i jeszcze nie.
Bez pieprzu wszystko niestrawne, mdłe.
Spieprzone życie! Mogło być lepsze!
Od dziś i jedno i drugie pieprzę.
W ustach smak pieprzu. Spieprzony wiersz.
Wiwat przyprawy! Niech żyje pieprz!
Można by ostrzej doprawić dolę,
sypnąć nie lada, lecz nie wypada!
Halina Gąsiorek-Gacek
Ach, te baby! Słychać wszędzie.
Na ich widok cieknie ślinka.
Każda baba niebo w gębie.
Dla nikogo nie nowinka.
Ach, te baby! Pudrowane,
białe, zółte, kakaowe,
jak pączuszki wyruszane.
Dla nich warto stracić głowę.
Ach, te baby! To delicje!
Raz skosztować. Wziąć do buzi,
choć kawałek. Całe życie
taki specjał się nie znudzi!
Ach, te baby! Serce kwili.
Śpiewa męskie plemię całe
i za babę w każdej chwili
odda wszystko. I gorzałę!
Czas najwyższy za te achy
panom niespodziankę sprawić,
dogodzić i na stół w święta,
taką babę im postawić!
Tudzież poslać na paradę.
I nikogo nie wyłączać.
Wzdychającym pulchną babę
pod choinkę, na zajączka!
Tylko babę godną przodków.
Muślinową, czyli naj!
Okrągluśką, z dziurką w środku
i z dwudziestu czterech jaj!
Halina Gąsiorek-Gacek
Koniec języka za przewodnika.
Modniej powiedzzieć: Rusz apeksem.
Słysząc, ktoś powie, to francuszczyzna.
Ktoś inny zaraz skojarzy z seksem.
Przybywa błędów i łaciny.
Rośnie nam obcych słów zasób.
Powiedz: In duplo i patrz na miny,
a to po prostu znaczy w dwójnasób.
Albo podwójnie, jak słowo apeks.
Czasem znajomość słowa konieczna.
Bo w odniesieniu do gwiazd na niebie,
apeks najwyższy punkt drogi słoneczka.
Ktoś inny powie, za naszych czasów,
nikt mieć nie musiał, nie miał kompleksów,
ani kłopotów ze zrozumieniem,
bo nie używał in duplo, apeksu...
W sposób bezbożny do żadnych cełow,
ni nie kojarzył, nie wtykał.
Znał język jeden czysty, ojczysty
i nie bezcześcił żadnego języka.
Aż język swędzi, by dykteryjkę
zakończyć zgoła dowcopnie.
Cóż winna gęś, że lubi owies,
ma dziób, puch, gęga i szczypie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto tu rządzi, a kto tupie?
Wreszcie wyszło z worka szydło!
Diabeł baby się nie boi.
Co kropidło, to kropidło?
Fakt, ze diabeł miał powody,
żeby baba mu obrzydła,
ale tak sie baby bał,
jak dziś boi się kropidła.
Bo nieważne gdzie kto tupie.
Ważne, by doszło do zgody.
A kto rządzi, czart wie, bo
boi się święconej wody!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto gdzie rządzi, chłop czy baba?
Niepotrzebne szkiełko, lupa.
Widać dobrze w dzień czy w noc.
Chłop, a chłopem babska moc.
Halina Gąsiorek-Gacek
Na łące przytulia
pytała pokrzywy:
Czy dzwonek czy fiołek
bardziej urodziwy?
Bo w ocenie rzepii
dzwonek przystojniejszy,
od fiołka wyższy,
o niebo barwniejszy.
Pokrzywa też zółko,
parzy zdrowo, fakt,
ale się nie czepia,
odparzyła tak:
Ładne kwiatki! Dzwonek
i na oko wyższy,
oba fioletowe, fiołek
wzrostem niższy.
Radziła przytulii,
w sposób subtelniejszy
spróbować ocenić,
który z nich ciemniejszy?
Halina Gąsiorek-Gacek