Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
Nie tłum uczuć, jeśli kochasz.
Idź miłości drogą.
Tłumione uczucia
kończą się chodobą.
Nie tłum nigdy uczuć,
gdy serce w niewoli,
to podwójnie trudne.
Na dodatek boli.
Nie tłum nigdy uczuć,
bo cierpi i dusza.
I z tego powodu
chce w zaświaty ruszać.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie bądź tchórzem!
Wstydź się, wstydź!
Miej odwagę
nadal żyć.
Tak rozsądek
podpowiada.
I to bardzo
mądra rada.
Kto w życiu
słucha rozsądku,
ten i duszę
ma w porządku.
I kto słucha
rady jego,
ten nie zrobi
nic głupiego.
Halina Gąsiorek-Gacek
Masz pieniądze, nie bądź skąpcem.
Podziel się z biednymi.
Będziesz miał dobry uczynek,
jeśli to uczynisz.
Nie bądź kutwą. Brzmi to smutno.
I powiedzmy szczerze,
że pieniędzy na świat drugi
z sobą nie zabierzesz.
Nie bądź sknerą z barierą
skąpstwa i chciwości.
Udowodnij, że masz serce,
pełne dobra i miłości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Przyszła miłość, dobrze wiemy.
Nie pytała, czy jej chcemy?
Przyszła o lata spóźniona,
nieczekana, nieproszona.
Po co przyszła, trwa włąściiwie,
kiedy szczęście niemożliwe?
Zniewoliła serca, dusze
i skazała na katusze.
Cierpią przez noce i dnie,
bo rozsądek mówi nie.
Cierpi dusza, cierpi serce,
a ta miłość odejść nie chce.
Na nic błagać, prosić, besztać,
by skąd przyszła, tam odeszła.
Halina Gąsiorek-Gacek
Choć serce zajęte było,
przydarzyła się mu miłość.
Miłość wielka i prawdziwa,
zakazana, niemożliwa.
Serce biło jak szalone,
tym uczuciem zniewolone.
Aż oslabło z biegiem lat.
Postarzał nie tylko świat.
Cierpiało okropnie tak,
jak zamknięty w klatce ptak.
I cierpi biedne do dziś.
Będzie cierpieć po kres dni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto kocha szczerze
Pana Boga,
wie z nim nie straszne
chłód, głód i trwoga.
Śpiewaja o tym
wdzizęczne Mu ptaki,
choć pędzą żywot
trudny taki.
Cześć Mu oddają
wszystkie stworzenia,
a człowiek mimo
wywyższenia.
Ma rozum, wolę,
na los narzeka
i lepszych czasów
ciągle czeka.
Ma dach nad głową.
Co jeść i pić.
Ciągle mu mało.
Nie umie żyć.
Żyjąc na ziemi
w wolnym kraju,
marzy o niebie
i o raju.
Halina Gąsiorek-Gacek
Rozwodnik też człowiek.
Osoba po przejściach,
co pragnie miłości
wzajemnej i szczęścia.
Podobnie rozwódka.
Kiedyś zacna żona,
bezmyślnie zdradziła
albo jest zdradzona.
Rozwodnik, rozwódka,
pan, pani po rozwodzie.
Ich liczba ciagle rośnie
w naszym polskim narodzie.
Życie przed rozwodem,
to nie żadne kpiny.
Kłotnie i przekleństwa,
bójki, rękoczyny...
Taka to opinia,
co się z prawdą mija.
Lepiej rozwód niż by się
mieli pozabijać!
Halina Gąsiorek-Gacek
Każdy człowiek, dziad czy pan,
zmierza wprost do nieba bram.
Tam nie liczy się mamona,
stanowiska, ni renoma.
Liczy sie, jak człowiek żył
i jakim człowiekiem był.
Czy był dobry czy był zły?
Czy wyciskał z oczu łzy?
Czy się dzielił tym co miał?
Czy biednemu pomoc dał?
Czy objadał się czy pościł?
I czy dążył do świętości?
Liczą się dobre uczynki.
Żal za grzechy, winy, winki.
A najbardziej, przyznać muszę,
liczy się jaką ma duszę?
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie chcę Cię kochać
jak idiotka.
Nie chcę Cię widzieć.
Nie chcę Cię spotkać.
Nie chcę Cię słyszeć.
Nie chcę Cię czytać.
Nie chcę nic wiedzieć.
Nie chę Cię pytać.
Nie chcę nic dawać.
Nie chcę nic brać.
Nie chcę pamiętać.
Nie chcę Cię znać.
Halina Gąsiorek-Gacek
Prawda, jej nie kochasz,
nikogo nie dziwi.
Nie zrobiłeś nic,
by ją uszczęśliwić.
Darowałeś jej
parę komplementów.
A nie dałeś nigdy
żadnego prezentu.
A sam wziąłeś parę,
jako serca dar.
Jesteś wielkim skąpcem.
I to ze wszech miar.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pomóż szczęściu, gdy je spotkasz.
Bo to prawda., to nie plotka.
Pomóż szczęściu chcąc je rwać,
bo o szczęście trzeba dbać.
Pomóż szczęściu, żeby rosło.
I nie tylko życia wiosną.
Pomóż szczęściu, żeby trwało
także jesień życia całą.
Pomóż szczęściu, wszak nie wstyd to,
żeby całe życie kwitło.
Pomóż szczęściu z mocą, siłą
tak, by Cię nie opuściło.
Halina Gąsiorek-Gacek
Losie, nie bąź
dla mnie srogi.
Nie chcę być
kulą u nogi.
Nie doświadczaj
mnie nad miarę.
Nie chcę także
być ciężarem.
Nie jestem
osobą młodą.
Nie chcę także
być przeszkodą.
Halina Gąsiorek-Gacek
Los obszedł się z nami srodze.
Nie było nam razem po drodze.
Choć serce mocno zakochane,
nie było nam szczęście dane.
Widać nie było nam pisane
szczęscie w miłości. Nam zakazane.
I choć ta miłość była prawdziwa
oraz wzajemna, to niemożliwa.
I do dziś serca biją zgodnie
i cierpią męki niewymowne.
Co do miłości, oboje wiemy,
nikt nas nie pytał, czy jej chcemy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedy medalik poświęcony
jest elementem przed złem obrony.
I jest ozdobą ciała i duszy.
Ma moc by skały serca kruszzyć.
Ma moc by topić serca lody.
Zwaśnionych doprowadzić do zgody.
Noś go z pokorą oraz z wiarą.
I niech Ci bedzie wiary miarą.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ten bogatszy i ma więcej,
kto ma dobre, złote serce.
Ten dużo więcej zobaczy,
kto na wszystko sercem patrzy.
A najbogatszy i się nie puszy,
kto patrzy na świat oczami duszy.
I sprawiedliwie dzieli, ocenia,
kto patrzy przez pryzmat sumienia.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zakochał się. No i cóż?
Ale z niego wielki tchórz?
O szczęście mało się nie potknął,
ale wybranki serca nie dotknął.
Nie dotknął jej, ze tak powiem,
ani dosłownie, wyznania słowem.
Marzył i tęsknił, a to pech!
I pragał jej, a to grzech!
Więc tą miłością się nie nacieszył.
Nie zaznał szczęścia, a zgrzeszył.
Lepiej byc tchórzem, niz złamać śluby
i doprowadzić duszę do zguby...
Halina Gąsiorek-Gacek