Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 |
Nie pozwól mi Panie
już więcej sie smucić,
tym co już minęło
i nigdy nie wróci.
Tym co już odeszło
dawno w siną dal,
a z powodu czego
rozpacz oraz żal.
Nie pozwól mi Panie
już wylewać łez,
z żadnego powodu,
aż po życia kres.
Daj mi Panie radość
i pozwól się cieszyć,
by smutkiem i żalem
już więcej nie grzeszyć.
By śmiac się, żartować,
jak za dawnych lat.
By cieszyło niebo,
ludzi oraz świat.
Halina Gąsiorek-Gacek
Sa między nami
panie jak lalki.
Jedne jak Barbi,
drugie szmacianki.
Porządne jak
lalki z wystawy,
co nie nadają
się do zabawy.
A są jedynie
do oglądania,
do ubóstwiania
i podziwiania.
Te nieporządne
za swój błąd
prędzej czy później
trafiają w kąt.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jesienna pani.
Jesienny pan.
Zdążają razem
do nieba bram.
Idą spacerkiem
pod rękę, za ręce.
Miłoscią bije
ich jesienne serce.
Nikt się uczuciu
ich nie dziwi.
Mimo,że slabsi,
bardzo szczęśliwi.
Idą parkiem
albo lasem
podziwiając
świata krasę.
Halina Gąsiorek-Gacek
Politycy, O Jezusku,
robią ludziom wodę z mózgu!
I uchwalają do tego,
fakt, ustawy do niczego...
Przyzna to mędrzec niejeden,
to oni stworzyli biedę!
Obiecywali dobrobyt,
Lżejszy na tej ziemi pobyt.
Koło fortuny im szmal napędza.
A na resztę zerka nędza.
Proszą dorośli i dzieci,
by Duch Święty ich oświecił.
Żeby rządzili uczciwie,
mądrze oraz sprawiedliwie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Rosną ceny, rośnie bieda.
Tego przeoczyć się nie da.
Rośnie codziennie inflacja.
Oddala dobrobyt. Racja!
Polacy mają pretensje:
Kiedy wzrosna wreszcie pensje?
Do pułapu zachodniego?
W Unii, a nie dla każdego.
I kto za to odpowiada?
To nie diabeł. Szkoda gadać!
Halina Gąsiorek-Gacek
Idzie jesień
polem, lasem
i upiększa
świata krasę.
A jesień życia
tak psotnie
marszczy piękno
lic, odwrotnie.
I włos nie ten
jak przed laty,
rzadki, siwy,
szpakowaty.
Halina Gąsiorek-Gacek
Szczególnie udane dzieło
sztuki lub rzemiosła.
I to w wydaniu
nawet i osła.
Zręczne powiedzenie
lub też posunięcie
w trudnej sytuacji,
na życia zakręcie.
Jednym słowem dzieło
jest to wyjątkowe,
czy chodzi o przedmiot
czy o ludzką mowę.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co nam daruje,
co nam przyniesie,
w tym roku złota
polska jesień?
Czy obdaruje
świat pokojem,
bez kataklizmów,
chorób i wojen?
Czy, nie daj Boże
wojnę rozszerzy?
Przybędzie ofiar
cywili, żołnierzy?
Lub ofiar hrypy,
liczne zgony.
I bez pomocy
i bez obrony.
Halina Gąsiorek-Gacek
Sława dobra. Sława zła.
Każda swe oblicze ma.
Każda ma cienie i blaski,
Dobra aplauz i oklaski.
I renomę i uznanie...
Czasem zazdrość, plotkowanie.
Zła gwizdy, tupot, zgorszenie...
Zwłaszcza kiedy jest na scenie.
Zła sława sumienie plami.
Jest wytykana palcami.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy układam proste rymki,
lubię sobie puszczać dymki.
I popijać kawę przy tym.
Zbierać pochwały, zaszczyty.
Do tego ciasteczko, lody.
Zwłaszcza latem dla ochłody.
Dla uciechy i zabawy
pływać w oceanie sławy.
Gdy się człowiek ma czym chlubić.
Każdy komplementy lubi.
I choć człowiek bardzo skromny,
duma wymiar ma ogromny.
Byle by nie zgrzeszyć pychą.
Na co czeka chytre licho.
Halina Gąsiorek-Gacek
Taka moja dola psotna.
Jestem wolna i samotna.
Bez miłości i radości
pędzę żywot w samotności.
Nie pracuję zawodowo.
Tworzę. Materiałem słowo.
I dobieram słowa w rymy.
I to też nie bez przyczyny.
Składam werszy oraz strofy.
Peany i apostrofy...
Piszę głównie dla zabawy.
Co mam z tego? Trochę slawy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co mnie do głębi
zawsze przenika?
W pamięć zapada?
Dobra muzyka.
Muzyka, która
wnętrze me wzrusza.
Wzmacnia rytm serca.
I śpiewa dusza.
Równo poważna
jak rozrywkowa.
Muzyka dawna
oraz nowa.
Pomaga przetrwać
dzień w samotności
oraz tęsknotę,
zwłaszcza z miłości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Śmierć, to jest coś
nieuniknione.
To podróż w strony
nieznajome.
Śmierć, to jest koniec
życia ziemskiego
oraz początek
życia wiecznego.
Kto zmaga sie
z bólem, cierpieniem
dla niego smierć
jest wybawieniem.
Przychodzi sama,
kiedy chce
i nie uznaje
sprzeciwu, nie.
Jeżeli ktoś
na nią czeka,
przyzywa, wredy
z przyjściem zwleka.
I wie to mądry,
równo głupi,
że śmierci nie da
się przekupić.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jeden papieros, drugi, trzeci...
Potem paczka. Tak to leci.
Jedna paczka. Potem dwie...
I diabełek cieszy się!
Z kuszenia zadowolony,
ze palacz uzależniony.
Że bezmyślny. To nie żart.
Znowu człowiek w nałóg wpadł.
Rzecz, wyjść z nałogu trudno właściwie.
Udowodniono nie niemozliwe.
Kto z niego wyjdzie, choć to niełatwe,
wygra batalię z samym diabłem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Czy jest na miłość lekarstwo?
Tu służę doświadczeniem.
Miłość od pierwszego wejrzenia
leczy się drugim wejrzeniem...
Halina Gąsiorek-Gacek
Skarżysz się pani kochana,
że nie jesteś szanowana.
Piszę krótko, czas się dłuży,
na wszystko trzeba zasłużyć.
A Ty z tego jesteś znana,
że nie szanujesz się sama.
I ten także sobie winny,
który nie szanuje innych.
Halina Gąsiorek-Gacek
Moje serce, jak za młodu,
wciąż wyrywa się do przodu.
I ciągle za szczęściem goni.
I noszone jest na dłoni.
A duszyczka na ramieniu.
Sama tego nie wiem czemu?
Wszakże mam sumienie czyste,
czyli bez plam, oczywiste.
Rozsądku mi nie brakuje
w tym co myślę i co czuję.
Moje serce, to powodem,
że ciągle się czuje młode.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kocham Cię kochanie moje
i przeżywam niepokoje.
Co u Ciebie i co z Tobą,
moją najdroższą osobą?
Czy Ci zdrówko dopisuje?
Czy nie daj Boże szwankuje?
Nie raczyłes mi powiedzieć,
w dobrobycie żyjesz w biedzie?
I czy wciąż jeszcze pracujesz?
Czy już może leniuchujesz?
Czy już zapomniałeś o mnie?
I czy żyję wśród Twych wspomnień?
Halina Gąsiorek-Gacek
Ciesz się człowieku.
Czas szybko leci.
Choćby dlatego,
że słońce świeci.
I ciesz się z tego,
co rzeczą ważną,
że słonko swieci
całkiem za darmo.
Ciesz sie człowieku,
że nie pada.
Radość uczucie
ważne nie lada.
A kiedy przyjdą
słoty i plucha,
pomoże Ci
pogoda ducha.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ludzie dobrzy, sprawiedliwi,
bogobojni i uczcciwi...
Pracowici, empatyczni,
prawdomówni, romantyczni...
I artyści i malarze
i rzeźbiarze i pisarze...
I kapłani i żołnierze
i serc niewieścich rycerze...
Są po prostu solą ziemi.
I tej prawdy nikt nie zmieni.
Halina Gąsiorek-Gacek