Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 |
Gdzieś w zatrutej, mętnej wodzie
żyła sobie iryba z rakiem.
Uparcie pływala co dzień
powtarzając: Figa z makiem!
Kiedy rok zastawiał kleszcze,
żeby rybę złapać w nie,
powtarzała: Proszę jeszcze,
jeszcze naostrzone źle.
Wycofywał się raczsko
i przez wiele, wiele dni
osrzył kleszcze, to nie wszstko.
Mocno ostrzy je do dziś.
Jesli nikt nie jest złośliwy,
mozna się dogadać przecież.
Z rybą dialog niemozliwy.
To największy milczek w świecie.
Halina Gąsiorek-Gaeck
Wspominamy czasy,
te za króla Sasa,
bo te nasze czasy
też dotyczą pasa.
Jedni sobie żyją
jak za tamtych czasów.
Innym zalecają
przyciąganie pasów!
Ale co się stanie
jak zabraknie dziurek
i przyjdzie nam pasy
zamienić na sznurek!?
Ktoś kto nie zapomni
historii o Sasie,
daj Boże, by sznurek
wiązał tylko w pasie...
Halina Gasiorek-Gacek
Jestem spod znaku Ryby.
Los do mnie: Moja rybko,
chcesz złotą być, to bąź,
lecz łuskę nie tak szybko.
Ja w żadnym oceanie
życia się nie liczę.
Nie mam złotej łuski
i nie spełniam życzeń.
Halina Gąsiorek-Gacek
Słuchaj Córeczko!
Córuś nie słuvha.
Za szczęściem goni.
Co za dziewucha!
Słuchaj Syneczku!
A synek w szynku.
Jakżę Cię nazwą
Ty mamin synku!?
Nie widzą matki
serca na dłoni,
bo za daleko
już od jabłoni.
Słuchajże Oja!
Dziecino kochana
i szanuj serce,
nim kiedyś sama;
Słuchaj Mateczko!
A nie posłucha.
Bo serce pękło,
przyszła kostucha.
Tuli ją ziemia
jak matka dziecko.
Do smu kołysze:
Śpij, śnij Mateczko!
Halina Gąsiorek-Gacek
;
Amor do pary
serca ustrzelił,
a los na zawsze
je rozdzielił.
Amor je zranił
nie śmiertelnie,
a los pozwwolił
im żyć oddzielnie.
Cyżby to Amor
się pomylił,
a los im nie dał
szczęśliwej chwili?
Może to serc tych
przeznaczenie?
Los im darował
tylko cierpienie..
Halina Gąsiorek-Gacek
Ile warte
ludzkie życie,
tych co żyją
w dobrobycie?
A tych, kyórzy
zyją w biedzie?
Coby o nich
nie powiedzieć.
Wegetują,
zyją w nędzy,
nie tylko
z braku pieniędzy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zadzwoń, przyjedź,
poskrom próźność.
Jutro może
być za późno.
Przeproś, dziękuj,
nie na próźno.
Jutro może
być za późno.
Powiedz, wyznaj!
Wyznań rózność.
Jutro może
byc za późno!
Halina Gąsiorek-Gacek
Zmienkiłam się ja.
Zmieniłeś się Ty.
Kiedy nas wspominam
z oczu płyną łzy.
Kochałeś Ty.
Kochalam ja.
I moja miłość
do dzisiaj trwa.
Ani przeze mnie.
Ani przez Ciebie
nie znaleźlśsmy
się w siódmym niebie.
Los nas rozdzielił.
Co najciekawsze
i najsmutniejsze?
To, że na zawsze.
Halina Gąsiorek-Gacek
Czas nie czeka.
Czas ucieka.
Plynie wartlko
niby rzeka.
A my z nią
w codzinności,
wciąż płyniemy
do wieczności.
Bywa, że i
w niej toniemy
i w wirach czasu
giniemy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Przykro mi luby,
ważniejsze śluby.
A ich zerwanie
wiedzie do zguby.
I jeśli luby
nie chcesz mej zguby,
pomóż zwycięsko
wyjść z każdej próby.
Mówiła luba
tak do lubego,
pragnąca szczęścia,
ale wiecznego.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dzwoniłeś do mnie , bez obrazy,
w ciągu trzydziestu lat kilka razy.
I co wynika z tego dzwoniena?
Nie miałeś nic do powiedzenia?
Nie odwiedziłes mnie ani raz.
Dlatego mówię dzisiaj pas!
Urazy w sercu wcale nie nosżę.
Już Cęe przenigdy nie zaproszę.
Nie pożegnaliśmy się onegdaj.
Dlatego dzisiaj piszę żegnaj!
Halina Gąsiorek-Gacek