Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Serce Cię woła i przyzywa.
Rozsądek za to serce strofuje.
Za to, że drży oraz wzdycha
i tęskni i za to co czuje.
Serce Cię woła i przyzywa
teskniąc za małą szczęścia chwilką,
bo nasza miłość dogorywa.
Z wrażenia nawet echo zamilkło.
Serce Cię woła i przyzywa.
A Ty nie słuchasz i nie słyszysz.
I serce słabnie, kochać przestaje.
A to wołanie ginie w ciszy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Bliski mi
najbliższy kiedyś.
Dzisiaj obcy.
Wina biedy.
Że przyjacielem
przestałeś być.
Za Twą postawę
wstydź się wstydź!
Halina Gąsiorek-Gacek
Ty wiesz najlepiej
Boże co ze mną.
Ulituj Panie
się nade mną.
Nie daj mi Panie
cierpieć fizycznie,
znosić katusze
także psychiczne.
Oszczędź mi Panie
cierpień z miłości,
z powodu braku
wzajemności.
Nie pozwól proszę
jednym zdaniem,
na wlasną prośbę
odejść mi Panie!
Halina Gąsiorek-Gacek
.
Chocicaż już za mną
lat nieamło,
serce by nadal
kochać chciało.
Kochać i tęsknić
i drżeć i wzdychać.
Już nie wypada.
Bezsilne licha.
Już nie wypada
i nie uchodzi.
Większość staruszków
się ze mną zgodzi.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wiem Panie,że kochasz
mnie ciągle niezmiennie.
I Twoją miłość
czuję codziennie.
We śnie, na jawie
myślę o niebie.
Tak, jak potrafię
też kocham Ciebie.
Podarowałeś Panie
mi aż tak wiele.
A ja z innymi
się tym dzielę.
Ty Panie znasz mnie
z wszystkich najlepiej.
I wiesz, że tęsknię
do nieba sklepień.
I być inaczej
już nie może.
Wyznaję: Kocham
Cię Panie Boże!
Halina Gąsiorek-Gacek
Czas nie oszczędził
mnie, proces trwa.
Patrząc na oko,
to już nie ja.
Już nie te oczy,
choć gwiezdny pył,
jest nadal w nich
taki jak był.
Już nie te usta.
Mocno spierzchnięte
i sztuczny uśmiech.
To nie jest piękne.
I serce moje
słabiej bije.
Ale w nim miłość
nadal żyje.
Dusza za niebem
tęskni, to fakt.
I jak sam widzisz,
to już nie ja.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto zapomniał, ja czy Ty,
wspólne chwile szczęścia dni?
Kto zapomniał ja czy Ty,
smutek, żal rozstania łzy?
Kto zapomniał, ja czy Ty,
ze nie było słowa my?
Kto zapomniał ja czy Ty,
wyśnione, cudowne sny?
Kto zapomniał ja czy Ty?
Samo licho dziś z nas drwi.
Kto zapomniał? Kto pamięta?
I kto znosi serca pęta?
Kto zapomniał Ty czy ja?
Tylko Pan Bóg prawdę zna.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zabierz mnie prosżę
na krańce śiwata.
Gdzie niebo z ziemią
lączy się splata.
Albo mnie zabierz
ku obłokom.
Tam gdzie nie sięga
wścibskie oko.
Tam gdzie nie sięga
ludzka zazdrość.
Gdzie prawda jest
prawdziwą prawdą.
I gdzie panuje
szczęście i miłość,
co napędową
są życia siłą.
Halina Gąsiorek-Gacek
Już nieważne to, co czuję.
Już niczego nie planuję.
Już nieważne to, co myślę,
jako zdrowa na umyśle.
Już nieważne o czym marzę.
Swoich uczuć nie wyrażę.
Już niewazne o czym śnię.
Ciebie w snach już nie ma nie.
Już nieważne o czym mówię.
Kogo kocham, kogo lubię?
Już nieważne o czym piszę.
Ni co widzę, ni co słyszę.
Halina Gąsiorek-Gacek
Już mnie o nic nie zapytasz.
Moich wierszy już nie czytasz.
Już nic mi nie wytłumaczsz.
Żalu, smutki, ni rozpaczy.
Już się nigdy nic nie dowiesz.
Na pytania nie odpowiesz.
Nigdy wiecej nie przesadzisz.
I już nigdy mnie nie zdradzisz.
Już nigdy mnie nie zawiedziesz.
I nie zdołasz nic powiedzieć.
Już Cię nigdy nie zobaczę.
I na wszystko sercem patrzę.
Halina Gąsiorek-Gacek
Marzenia mam o Tobie ładne.
Kocham Cię bardzo, ale nie pragnę.
Tęsknię do Ciebie niesłychanie,
ale nie w głowie mi spotkanie.
Ale nie w głowie mi zaloty,
ni komplementy, ani pieszczoty...
Tak kocham ja. Nie wiem jak Ty?
Nigdy nie będzie słowa my.
Wyznała pani panu pewnemu.
Też z wzajemnością zakochanemu.
A tak naprawdę dla pani, pana
była to miłość zakazana...
Halina Gąsiorek-Gacek
Wojna to wytwór polityki
i nie zabawa w żołnierzyki.
Wojna to śmierć i cierpienia,
ruiny, zgłiszcza, czyli zniszczenia.
Wojna to łzy niewinne matek
i ludzi starszych, oraz ich dziatek.
I nikt tej prawdy nigdy nie zmieni,
ze każda wojna piekło na ziemi.
I strzela człowiek do człowieka.
W przeciwnym razie śmierć go czeka.
I wilkiem człowiekowi człowiek.
I rządzi czart, każdy powie.
I człowiek człowiekowi wrogiem.
Agresor mieni się być bogiem.
I pyta człowiek bogobojny:
Dlaczego Pan Bóg dopuszcza wojny?
I prosi Boga ze łzą w oku
o wojny kres i o pokój.
Halina Gąsiorek-Gacek
Znudziło mu się
życie spokojne
i teraz cwaniak
bawi się w wojnę!
Na wojnie giną
niewinni ludzie.
Myślę bez kary
mu to nie ujdzie.
Za morze krwi
i łez bezmiary
nie ma na ziemi
właściwej kary.
Za ogrom cierpień,
zniszczeń i strat
potępia go
przeklina świat!
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy ostatnie tchnienie
wyda z siebie człowiek,
duch opuszcza ciało,
aby przyjąć nowe.
Śmierć zatem kończy
życie człowieka,
a jego duszę
nowe życie czeka.
I w ten to sposób,
rzecz niebagatelna,
dusza człowieka
jest niesmiertelna.
Halina Gąsiorek-Gacek
W każdym miejscu pośród ludów
świat jest pełen bożych cudów.
Wciąz przybywa i przybędzie,
bo Pan Bóg jest zawsze, wszędzie.
Czyni cuda wciąż niezmiennie.
I bez przerwy i codziennie.
Bo lud wierny składa dłonie,
prosi Pana Boga o nie.
Czyni cuda i przez ludzi.
Czym podwójny podziw budzi.
Cuda boże uczynione
są niepojęte, niedoścignione.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pamiętam Ciebie z tamtych lat,
gdy wokół nas wirował świat.
Kiedy jak w obraz wpatrzeni w siebie,
byliśmy prawie w siódmym niebie.
Dusze fruwały pod nieboskłonem.
Serca dzwoniły jak skowronek.
Lgnęły do siebie nie tylko ręce.
Kwitły miłością dusza i serce.
Aż znadszedł nagle dzień rozstania.
Rzecz, że rozłąka to wróg kochania.
I to co było dusz uniesieniem,
stało się dla nas wielkim cierpieniem.
Serca pękniete nie z własnej woli.
Choć zbliźnione i blizna boli.
Halina Gąsiorek-Gacek
Malowana lala
Malowana lala.
Każda panna piękna.
A bez makijażu
jawi się przeciętna.
***
Przystojniak
Zgrabny w garniturku.
Zauważyć wolno.
A gdy go rozebrać
to już nie Apollo.
***
Ale ciacho!
Popatrz, ale ciacho!
Niewinna uwaga.
Gdy go skonsumować
pojawia się zgaga.
***
Prawda mini
Nic to moda mini
panny urodziwej.
Ale dużo gorzej,
kiedy nogi krzywe.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wielkie szczęście spotkać miłość
oraz zakochanym być.
Widzieć wszystko na różowo
i na jawie szczęście śnić.
Jeszcze większe być kochanym
oraz kochać z wzajemnością.
Marzyć, wzdychać oraz tęsknić,
delektować się miłością.
Halina Gąsiorek-Gacek
Była nieporzeciętna,
rozumna i piękna.
Miala piękną duszę.
Szczerze przyznać muszę.
I za tamtych czasów
tak piękna w dwójnasób.
Złote miała serce
oraz zdolne ręce.
Odkąd ją pamiętam,
zawsze uśmiechnięta.
I na życia niwach
była przeszczęśliwa.
Życie mija, pędzi.
Czas jej nie oszczędził.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochaliśmy, to rzecz pewna.
Tu wspomnienia nutka rzewna.
Kochaliśmy się wzajemnie,
ale skrycie, potajemnie.
Kochaliśmy się prawdziwie,
ale jakże nieszczęśliwie.
My oboje, co tu kryć,
nie mogliśmy z sobą być.
I przez życie razem iść.
I na jawie szczęście śnić.
Cierpieliśmy, tak bez słowa,
musząc z siebie zrezygnować.
I choć miłość nadal trwa.
Z oka spada smutku łza.
Halina Gąsiorek-Gacek