Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
| 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 |
| 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
A my tacy łatwopalni.
I do siebie niepodobni,
zdążamy do nieba bram
miłości i szczęścia głodni.
Płynie wartko rzeka czasu
do oceanu wieczności.
My żyjemy i cierpimy
w ogniu prawdziwej miłości.
Chociaż płomień już przygasa,
żarzy się tylko iskierką
i w popiołach naszych ser
chowie tajemnicę wielką.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie widziałam Cię już ćwierć wieku.
A to mego życia polowa.
Posmutniałó moje serce.
Odtąd smutna jego mowa.
Zanurzone wciąż w tęsknocie
tonie w nurtach rzewnych łez.
Bije wolno, czasem kłuje.
Ono zniewolone jest.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto nie kocha,
co się dziieje?
W takim człowieku
mrocznieje.
A gdy kocha,
pełen łask,
to od niego
bije blask.
Jeśli kocha
z całych sił,
w oczach błyszczy
gwiezdny pył.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jeśli masz jakąś
tajemnicę,
to skrywaj ją
przez całe życie.
Nie zwirzysz jej
dopóki zyjesz,
nikt jej na pewno
nie odkryje.
A tajemnica
tak długo słodka,
póki odkrycie
jej nie spotka.
Halina Gąsiorek-Gacek
Smutny jej portret.
A co w tafli lustra?
Wypłakane oczy.
A w nich wielka pustka.
Pustka po stracie
kogoś bliskiego.
I najdroższego
i kochanego.
I płyną łzy
spod rzęs firanek.
To był prawdziwy
jej kochanek.
To był prawdziwy
jej przyjaciel.
Po którym ona
ciągle płacze.
Po jego stracie
serce wrozterce.
I krwawi ciagle
pęknięte serce.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jesteśmy wolni.
A do tego
w niewoli grosza
i złotego.
Gonimy za nim.
Na nic nas nie stać.
Jedni by mieć,
drudzy, by przetrwać.
I pracujemy
ponad siły.
I wypruwamy
sobie żyły.
Tak zniewoleni.
Niepewne jutra.
Tak czy inaczej
wolność to smutna.
Halina Gąsiorek-Gacek
To była miłość między nami,
tak delikatna, jak aksamit.
Wiodła nas ogrodami marzeń,
gdzie nie brak czułych gestów i wrażeń.
Gdzie serce bije dla miłości
w objęciach szczęścia i radości.
Gdzie pulsujaca cisza trwa.
Serce jak pozotywka gra.
Powtarza słowa dwa kocham Cię.
I taka miłość nie kończy się.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochana Babciu, w dniu Twego święta
cała rodzina o Tobie pamięta.
Wszyscy Ci życzą dużo radości,
szczęścia i zdrowia i pomyślności...
A ja Ci życzę z całej siłi,
by Twe marzenia się spełniły.
I niech kazdy zawsze o Tobie pamięta,
a w Twym życiu Babciu będą same święta!
Halina Gąsiorek-Gacek
Tęsknię i tęsknię.
Nie mogę przestać.
I z czu spada
tęsknoty łezka.
Tęsknię i tęsknię
już tyle lat,
choć przekwitł naszej
miłości kwiat.
Choć wypaliła
się miłość wielka,
w sercu się żarzy
tylko iskierka.
I ona sprawia
żarząc się pięknie,
że wciąż do Ciebie
tęsknię i tęsknię.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie mogę Cię przestać kochać.
Nie umiem przestać tęsknić,
choć z Ciebie wcale już
nie jest znów taki piękniś.
Nie mogę Cię przestać kochac,
bo serce nie pozwala.
Wciąż bije dla Ciebie,
choć od Ciebie z dala.
Nie mogę Cię przestac kochać,
bo dusza się nie zgadza.
Miłość jest najważniejsza.
Nie bez powodu się zdarza.
Nie mogę Cię przestać kochać.
I nie mogę zapomnieć.
Bo pamięć przypomina
i nijak Cię nie wspomnieć.
Halina Gąsiorek-Gacek
Twarz pomarszczona, co oczywiste.
Nań kurze łapki i małpi pyszczek.
Nie do pozbycia, ni do ukrycia.
Zmarszczki na twarzy to mapa życia.
Bruzdy i rysy samego losu.
Linie cierpienia i z papierosów.
I ze zmartwienia i z pośpiechu
oraz z przykrości i ze śmiechu.
Różna jest zatem ich przyczyna.
Zmarszczki to także czasu patyna.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie, nie żałuję, że Cię spotkałam.
Nie, nie żałuję, że pokochałam.
Nie, nie żałuję serca wzlotów.
Nie, nie żałuję duszy łopotów.
Nie, nie żałuję wymownych spojrzeń.
Nie, nie żałuję oczu dojrzeń.
Nie, nie żałuję szeptów do uszka.
Nie, nie żałuję już nie dziewuszka.
Nie, nie żałuję jaka byłam.
Nie, nie żałuję, że odmówiłam.
Nie, nie żałuję, że nic nie dałam.
Nie, nie żałuję, że zerwałam.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pójdę za Tobą, choć się boję.
Pójdę za Tobą tak ,jak stoję.
Pójdę za Tobą, serce się kraje.
Pójdę za Tobą na rozstaje.
Pójdę za Tobą prosto do nieba.
Pójdę za Tobą. Serca potrzeba.
Pójdę za Tobą na rozstań most.
Pójdę za Tobą do piekieł wprost.
Pójdę za Toba i bez słowa.
Pójdę za Tobą, by Cię ratować.
Halina Gąsiorek-Gacek
Padał deszcz, a ja przy oknie.
Czy to łzy, czy deszczu krople?
Pożegnaleś mnie westchnieme
i bardzo smutnym spojrzeniem.
Los nas rozdzielił tak nagle.
Słowa uwięzły nam w gardle.
Pochylona nisko głowa.
Żegnalismy się bez słowa.
Z wielkim smutkiem, żalem także.
Nie wiedząc, że już na zawsze.
Mała iskierka miłości
wciąż się w sercu tli.
I całkiem nie gaśnie,
już od tylu dni.
A wystarczy jedno słowo
lub czułe spojrzenie
i iskierka buchnie
miłości płomieniem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Słowo kocham
w sobie mieści
tyle uczuć
i ich treści.
Słowo kocham
to wyznanie.
Każdy z ludzi
czeka na nie.
Słowo kocham
bliskie mi.
Klucz co otwiera
serca drzwi.
Halina Gąsiorek-Gacek
Odkąd odszedłeś
na drugi śwoat,
minęło już
dziesięć lat.
Ufam, ze teraz
jesteś w niebie.
A mimo to
żal mi Ciebie.
A mimo to,
jest mi smutno.
I myślę,że
żyłeś za krótko.
Halina Gąsiorek-Gacek
Żona jak łania
ma powodzenie.
Jej mąż zazwyczaj
jest jeleniem.
Jeśli go zdradzi,
dobry Boże,
mąż nosi
okazałe poroże.
Czasem w rewanżu
mąż tej pani,
szuka po prosyu
nowej łani.
A honorowy,
o honor chodzi,
fakt, z taką żoną
się rozwodzi.
Rozwodzi się,
nie bez powodu.
Stąd mamy dzisiaj
tyle rozwodów!
Halina Gąsiorek-Gacek
Do ukochanej
rzekł ukochany:
My się ze sobą
nie żegnamy.
Choć tej miłości
było mu żal,
musiał odjechać
w siną dal.
Na pożegnaniu,
do tej pory,
skończyły się
ich amory.
Minęło już
ćwierć wieku przeszło.
I z czasem także
szczęście odeszło.
Ona napisała
onegdaj,
właściwe słowo,
po prostu: Żegnaj!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochałam Cię
jak nigdy nikt.
A co Ty za to
dałeś mi?
Samotne noce,
samotne dni.
Tęsknotę oraz
niewinne łzy.
Także nadzieję
na spełnienie.
I czarną rozpacz
i cierpienie.
Mówiła pani
tak do pana.
W nim nieszczęśliwie
zakochana.
Halina Gąsiorek-Gacek