Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
Wielkie to szczęście.
Fart niebywały.
Przez całe życie
zbierać pochwały.
Wciąż występować
na życia scenie.
Zbierać oklaski
zasłużenie.
Za wsyzstko aplauz,
podziw, zachwyty
oraz uznanie
i zaszczyty.
Liczy się nawet
głośny gwizd,
jeżeli wzywa
twórcę na bis.
Halina Gąsiorek-Gacek
Czy jest sławna? Rzecz zabawna,
gdy idzie o sprzeczkę.
Całe życie była sławna.
No może, troszeczkę.
Trochę sceny, trochę sportu,
trochę rymowanek
i zabawa z dłutem, pędzlem...
Wszystko podziwiane.
Gdy odejdzie już na zawsze,
zycie nie zabawa.
Co zostanie po niej?
I czy przetrwa sława?
Zostaną obrazy, książki,
dowody istnienia,
tablice, na których pamięć
wyryta w kamieniach.
I reasumując wszystko.
Jak kochała sztukę,
fakt, byLa artystką.
Sławnym samoukiem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Każdym słowem, każdym gestem,
co ja to nie jestem!
Wszystko wie najlepiej
i z wszystkich rozumie.
Najwięcej potrafi
i najwięcej umie.
I jest najmądrzejsza.
I jest najpiękniejsza.
A w rzeczywistości,
inna...Koniec wiersza.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochaj! Bo po to serce masz.
I na wszystko sercem patrz!
Kochaj Boga. Kochaj ludzi
i wszystko co podziw budzi.
Ale tylko to, co dobre
i co jest uznania godne.
Jeśli będziesz patrzył sercem,
pewne, że zobaczysz więcej.
Wszystko w życiu Ci się uda
i dostrzeżesz nawet cuda.
Halina Gąsiorek-Gacek
Serce miłości pragnie,
bo bez miłości słabnie.
A miłość, prawda nie nową,
jest siłą napędową.
Gdy serce nic nie czuje,
nie żyje, a wegetuje.
Kołacze, kłuje i boli
i umiera powoli.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pytasz mnie jak masz postąpić?
Bo jest Ci bardzo źle.
Daj to, co możesz ukochanym,
a czego nie chcą, to daj mnie.
Musisz zapytać swego sumienia,
rozsądku oraz serca własnego.
Też muszę szczęście dawać innym,
choć nie wiem czy się cieszą z tego?
Gdy nam zostaną resztki uczuć,
wyorzystajmy je należycie.
Zbudujmy wielką prawdziwą przyjaźń.
Małe szczęśliwie drugie życie.
Które nikomu nie może zaszkadzić
ani odebrać niczego drogiego.
A dla nas będzie uzupełnieniem.
Przystanią szczęścia życia naszego.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pytał wdowiec wdowy,
pojąć ją gotowy:
Czy wyjdzie za niego?
Wdowa: Nie ma mowy!
Nie wyjdę za pana,
chociaż jestem sama,
bo przede mną szczęścia,
nieba panorama.
Halina Gąsiorek-Gacek
W jasną przyszłość patrz i wierz,
a na pewno Ci się uda.
Jutro i pojutrze też
tylko wiara czyni cuda!
Halina Gąsiorek-Gacek
Prawda wije się jak żmija.
Okres plusów już przemija.
Co się stanie, jeśli plusy
przemienią na dwa minusy?
Albo przerobią ana iksy?
Posypią się gniewne fiksy!
Halina Gąsiorek-Gacek
W polityce, do przesady,
nie ma rady na układy.
Niebezpieczzne, co nie żartem,
to układy z samym czartem.
Słabe punkty polityki,
zdrajcy oraz sprzedawczyki.
Halina Gąsiorek-Gacek
Skąd się u nas wzięli,
są nowi bogacze?
To proste na oko.
Ja tak na to patrzę.
Kto ma rozum wie,
skąd się oni wzięli.
Na falach przemian
wszyscy wypłynęli.
Sa też bogacze bardzo uczciwi
i ich fart wielki po prostu spotkał.
Sprzyjało im koło fortuny,
Ci co wygrali w Toto-lotka.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ceny wszystkie za wszystko
dla wszystkich jednakowe.
A podwyżki pensji
ciągle procentowe.
Że pensje są różne,
to krzywda się dzieje.
Bo większość rodaków
po prostu dziadzieje!
Halina Gąsiorek-Gacek
Zabierz mnie Panie do tamtych miejsc,
gdzie biją dla mnie dzwony serc.
Gdzie żyją i mieszkają wszystkie
osoby memu sercu bliskie.
A zwłaszcza te, co w samaotności
cierpią z powodu wielkiej miłości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Cokolwiek myślę,
cokolwiek robię,
chce się podobać
Panie mój Tobie.
Cokolwiek piszę,
cokolwiek tworzę,
by podobało
się Tobie Boże.
Wszystkie talenty
to Twoje dary,
które nie mają
ceny, ni miary.
Dałeś, by podziw
dziełami budzić,
na chwałę Twoją,
pożytek ludzi.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jeżeli w nas zagości smutek,
przez przykre słowo jadem zatrute.
Ostre jak strzała rani wnętrze
do głębi duszę oraz serce.
To wtedy z oczu, niewinni my,
z rozpaczy, smutku płyną łzy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Po policzku spływa łza.
O czym świadczy łezka ta?
Twarz wesoła, uśmiechnięta
świadczy, że w szczęścia objęciach.
I że wzruszyło się wnętrze.
Snuje radość, za to ręczę.
I ze wzruszyło się serce.
Bije mocniej i goręcej.
I że dusza się wzruszyła.
Łezkę szczęścia uroniła.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pierwsza miłość, prawda znana,
bywa czasem zakazana.
I miast szczęścia, bez wątpienia,
daje tęsknotę, cierpienia.
I choć się szczęsliwie śni,
rodzi rozpacz oraz łzy.
Pierwsza miłość i tak bywa,
nie zawsze zatem szczęśliwa.
Halina Gąsiorek-Gacek
Z powodu miłości, prawdziwej na pozór
popadla w niewolę, postradała rozum.
Kochała mocno. Cierpiała skrycie.
Chciała odebrać sobie życie.
Ale gdy się jej to nie udało,
przestala kochać, z powagą całą.
Dziękuje Bogu bez przerwy prawie,
za ocalenie, opamiętanie.
Oraz za wolność serca i duszy,
z wiarą która skały kruszy.
I że ją wyrwał ze szponów czarta.
Miłość ta nic nie była warta.
Halina Gąsiorek-Gacek
Już serce nie kłuje, nie boli.
Wyzwoliło się z niewoli.
I choć to niewola słodka,
myśli nowa jej nie spotka.
Tęskniła trzydzieści lat.
To pokaźny życia szmat.
Wina serca od początku.
Nie chciało słuchać rozsądku.
Pamięć też o to zadbała.
Ciągle jej przypominała.
Że jest ktoś kto kocha, wie.
I co szczęście dać jej chce.
Lecz ona nie chciała brać.
Nie było jej na to stać.
Bo ta miłość przyszła sama,
ale była zakazana.
Halina Gąsiorek-Gacek
Lusterczko, powiedz przecież:
Kto jest najpiękniejszy w świecie?
A lusterko błyszczy, lśni,
odpowiada: Już nie ty.
Twoja twarz jest pomarszczona
i liczne na niej znamiona...
Sama widzisz, licho drwi,
że nie możesz to być ty.
Powiedz zatem, płyną łzy,
kto najbrzydszy? Też nie ty.
Halina Gąsiorek-Gacek