Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Piszę do Ciebeie, choć nie przeczytasz.
I odpowiadam, chociaż nie pytasz.
Tyle dowodów Ci na to dałam,
że Cię prawdziwie, szczerze kochałam.
Tyle zrobiłam. Mnóstwo,że hej!
By Tobie żyło sie lepiej, lżej.
A to istotą jest miłości.
Ta w moim sercu nadal gości.
Ty odpoczywasz i juz nie grzeszysz.
Wierzę , że szczęściem wiecznym się cieszysz.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zabierz mnie Panie pod ten dach,
gdzie obcy lęk, bojaźń i strach.
Gdzie obce bieda, nędza i głód.
A sercu kamień, skała i lód.
Gdzie obca zazdrość ludzka i zawiść,
plotka i zdzrada i nienawiść.
Gdzie obca przemoc, zbrodnie i bójki.
Wszelakie zło z cazrtem do spółki.
Tam gdzie panuje prawdziwa miłość,
dobroć, uczciwość i sprawiedliwość.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochała go jak wariatka.
Do utraty sił, aż do sił ostatka.
Kochała go jak idiotka,
chociaż nie sprawdził czy była słodka?
Kochała go jak debilka
i wystarczla jedna chwilka.
By sie przekonać, hołdując żartom,
że kochać go nie było warto.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy człowiek idzie sam życia drogą,
nie ma odezwać się do kogo.
Nie ma sie też komu pożalić,
ani poskarżyć albo pochwalić.
Nie ma z kim sprzeczać się pokłócić.
I nie ma kogo zbesztać lub rzucić.
Czlowiek samotny niby palec
cierpi na samotność stale.
Halina Gąsiorek-Gacek
Z moich oczu płyną łzy.
Temu winien jesteś Ty.
Roni je bez przerwy dusza,
żyjąc w mękach i katuszach.
Roni serce zniewolone,
bo uczucia wciąz tłumione.
Tylko sumienie spokojne,
całe zycie bogobojne.
A mimo to cierpię ja.
Spłynęła kolejna łza.
Łza miłości jak prawdziwej,
zakazanej, niemożliwej.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wiem miłość jest
ulotna, płocha.
Tylko mi nie mów,
że mnie kochasz.
Tylko mi nie mów,
że marzysz o mnie
i ze nie możesz
mnie zapomnieć.
Tylko mi nie mów,
ze do mnie tęsknisz.
Już nie jestesmy
tacy piękni.
TYlko mi nie mów,
że o mnie śnisz.
I ze już ze mnie
drwisz i kpisz.
Tylko mi nie mów,
że do mnie wzdychasz.
I ze to wszystko
to sprawka licha.
Halina Gasiorek-Gacek
Jestem stara, jestem biedna
i nikomu niepotrzebna.
Skarżyła się stara panna.
Od młodości w serce ranna.
Nie ma męża, nie ma dzieci
i pustkami dom jej świeci.
Roni babcia gorzkie łzy.
Wspomina majowe bzy.
Kiedy była zakochana.
I nie była całkiem sama.
Teraz babcia jest samotna.
Karta losu smutna, psotna.
Halina Gąsiorek-Gacek
Najważniejsze życie.
Nie mniej ważne zdrowie.
Kto choć raz chorował
na pewno tak powie.
Zwlaszcza kto je stracił.
I komu szwankuje.
Bo nie zawsze wszystkim
zdrówko dopisuje.
Pije się na zdrówko.
Dobrego się życzy.
I dbać o nie trzeba.
Zdrowie tak się liczy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Serce matki, nie inaczej,
cierpi kiedy dziecko płacze.
Niedomaga czy choruje,
serce matki bóle czuje.
Gdy radosne, jak na dłoni,
łzy ze szczęścia serce roni.
I uśmiecha się przez łzy,
serce co kocha po kres dni.
Serce matki kocha dziecię.
To najczulsze z serc na świecie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jestem prosta.
Żyję prosto.
Bo prostota
moją siostrą.
Prosto myślę.
Prosto czuję.
Prosto piszę
i rymuję.
Prosta prawdę
bratu, siostrze,
prosto z mostu,
bo to prostsze.
Gdy odejdę
prosto wierzę,
proste, będę
prosto leżeć.
Żyłam prosto,
tak, jak trzeba.
Rzecz, czy pójdę
wprost do nieba?
Halina Gąsiorek-Gacek
Naprawdę jesteś,
wiem rację ma mam,
co dzień ten sam,
nie taki sam.
I ja też jwstem
z twgo znana.
Ta sama, ale
nie taka sama.
Tak więc oboje,
życie za nami,
ci sami, a nie
tacy sami.
Czas nie my
jesteśmy winni,
że ci sami,
ale iinni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Złote serce. Chodzi o to.
Rzecz, że błyszczy tak jak złoto.
I jak złoto cenne zatem.
I mierzone jest karatem.
TYm najwyższym i w wieczności,
czyli karatem miłości.
Serce sercu niepodobne.
Złote serce każde dobre.
Oceń sam. Sercem patrz!
A Ty jakie serce masz?
Halina Gąsiorek-Gacek
Różnie los życia
koleje plecie.
Znów jedną nogą
na drugim świecie.
Krok w przód
i człowiek się przwraca.
Krok w tył
i znów do życia wraca.
I tak mi mija
kolejny rok.
Od szczęścia dzieli
mnie jeden krok.
Od nieba, raju
i od wieczności.
Oszarów wielkiej
szczęśliwości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Siedzimy naprzeciwko.
Rozmowa się nie klei.
Po trzydziestu latch,
szczęscie diabli wzięli.
Tak wiele się zdarzyło.
I juz w niepamięć odeszło.
I już nigdy nie wróci.
To osobna przeszłość.
Nie będzie między nami,
ni wspólnej przyszłości.
Tyle nam pozostało
po naszej miłości.
Zostańcie z Bogiem!
Rzuciłeś onegdaj.
A ja Ci dziś mówię:
Na zawsze mi żegnaj!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nowy termin. Kto przesadza?
Jest podobno patowładza?
Jedni drugich tak nazywają.
A co jeśli racje mają?
Halina Gasiorek-Gacek
Chcialabym być dobrą wróżką.
Wróżką z czarodziejską różdżką.
Czarowałabym moi mili,
żeby wszyscy zdrowi byli.
By nie było głodu, wojen.
A świat cieszył się pokojem.
Dla każdego dość pieniędzy,
by nie było biedy, nędzy.
Żeby ludzie się kochali
i nawzajem szanowali...
Halina Gąsiorek-Gacek
Jak nie grzeszyć, proszę osób,
kiedy nie kląć jest nie sposób?
Kiedy miesiąc za miesiącem
trudniej związać koniec z końcem.
Wielu ludzi biedę klepie.
Czeka kiedy bedzie lepiej.
Mimo Ojczyzny rozkwitu
coraz dalej dobrobytu.
I nie słychać ani słowa,
żeby biedę zlikwidować!
To politycy co byli,
skrajną biedę nam stworzyli.
Do biedy tu apel treści:
Racz trochę możnych popieścić!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie, nie żałuję. Wspominać miło,
tego co mogło być, a nie było.
Nie, nie żałuję pelna frasunku,
ni pieszczot, ani pocałunków.
Nie, nie żałuję, bo tak trzeba,
rozkoszy, ni siódmego nieba.
Nie, nie żałuję, że Cię spotkałam
i że poznałam i pokochałam.
Nie, nie żałuję tego co było.
To była piękna, prawdziwa miłość.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie w ciemię bici Rodacy.
Masowo odchodzą z pracy.
Polityki to wynikiem.
Nikt nie chce być niewolnikiem!
Halina Gąsiorek-Gacek
Za późno na wszystko.
Powiedzieć to mało.
Bo tłumione serce
za bardzo bolało.
Serce popękało
trawiąc smutek, żal,
z powodu kogoś kto
odszedł w siną dal.
Ale czas przyjaciel
serce me uleczył.
Więc po co je ranić?
Rzeczywistość przeczy.
Po co licho budzić?
Niechaj sobie spi.
By zmieniło w koszmar
noce oraz dni?
Miłość już zasnęła.
Budzic ją na próżno.
Gdy w rzeczywostości
na wszystko za późno.
Halina Gąsiorek-Gacek