Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
Gdy przyjdzie śmierć,
co mi powie?
Że to już życia
mojego koniec?
Czy tez bez słowa,
pytam szczerze,
ostatni oddech
mii odbierze?
Czy przyjdzkie z kosą?
Co mnie smuci.
I czy mnie kosą
o głowę skróci?
Wsyzstko mi jedno.
Rzec by sie chciało.
Naprawdę ważne,
by nie bolało.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kocham Cię. Nic nie poradzę.
Ale kim jesteś nie zdradzę.
Nie wymienię ni imienia.
Umyślnie ni od niechcenia.
Nie wymienię ni nazwiska.
Wiem, ze jestem Ci też bliska.
I z tego także powodu,
nie wymienię ni zawodu.
NI adresu nie wymienię.
Tak Cię kocham oraz cenię.
Halina Gąsiorek-Gacek
Człowiek to jest stadne zwierzę
w bytowanaiu, a i w wierze.
W pracy znoju i w zabawie.
I w czym kololwiek, wszystkim prawie.
Dlatego też partnera szuka.
Czasem znaleźć wielka sztuka.
I w ten sposób, oszczędź kpinę,
zaklada wlasną rodzinę.
Jeżeli Pan Bóg poszczęści
rodzą sie w rodzinie dzieci.
Dzieci rosną nalezycie,
Postepują jak rodzice.
Dla nikogo nie nowina,
tak powiększa się rodzina.
Halina Gąsiorek-Gacek
Czy to wina Kupidyna,
że ustrzelił serca nasze?
A los nam zgotował
pełne cierpień czasze.
I my wierni Panu Bogu,
by wolę wypełnić,
do samego dna
musimy je spełnić.
Jeżlei nam się to uda,
co pewne bezsprzecznie,
czeka na nas w nienie
wielkie szczęście wieczne.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie chciałam, żebyś mnie kochał.
Ani nie pragnęłam tego.
Śniłeś mi się bardzo często.
Sama już nie wiem dlaczego?
I nie marzyłam o Tobie,
ani nie wzdychałam.
Choć wiedziałam,że mnie kochasz.
Ja kochać nie chciałam.
I chiałam zapomnieć
miłość wielkiej ceny,
która nie pytała
nas czy tego chcemy?
Przyszła w środku lata.
Była taka wielka.
Dzisiaj tli sie tylko,
jak mała iskierka.
Wystarczyłoby jej
dogłębne spojrzenie,
żeby zapłonęła
na nowo płomieniem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Idąc przed siebie
mijam ludzi.
Wielu z nich zachwyt
i podziw budzi.
Idąc przed siebie
mijam domy.
Piękne, bogate,
ludzkie schrony.
Idąc przed siebie
mijam drzewa.
Ptak wiosną, latem
w konarach śpiewa.
Idąc przed siebie
mijam rzeki,
które płyną
w świat daleki.
Idąc przed siebie
już tyle lat,
podziwiam ludzi
i boży świat.
A dokąd idę?
Zaznaczyć trzeba.
Idę do celu,
czyli do nieba.
Prowadzi mnie
mój Anioł Stróż.
Czuję rzede mną
niebo tuz, tuż.
Halina Gąsiorek-Gacek
Myślę o Tobie.
Wciąż Cię wspominam.
To ewidentna
pamięci wina.
Że przypomina,
jest tak zawzieta,
to czego nie chce
się pamiętać.
I nie pomoże
dobra wola.
Nawet rozsądku
zdrowego: Hola!
I nie pomogą
moje checi,
dopóki Ty
zyjesz w pamięci.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie ostatnio
dało mi w kość.
I mam serdecznie
wszystkiego dość!
Nie chce sie mieć.
Nie chce się być.
A przede wszystkim
nie chce się żyć.
Nic mi sie nie chcve.
Nic mnie nie cieszy.
Clo by tu zrobić,
żeby nie zgrzeszyc?
I by zwyciężać
z losem boje.
A i zwycięśko
wyjść na swoje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie martw się Mamo!
Już żeś nie młoda.
A przede wszystkim
i zdrowia szkoda.
Nie martw się Mamo!
To nie pomoże.
A wręcz odrwotnie
zaszkodzić może.
Życie jest takie
jakie jest.
Nic nie poradzisz
i szkoda łez.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pracowałam ponad siły
i ciężko,że hej!
By moim kochanym
było lepiej, lżej.
Mieli wszystko i dobrobyt.
I to dzięki mnie.
Zapomnieli o tym?
Plakać mi sie chce.
Świat poszedł do przodu.
Życie się zmieniło.
I nie moja wina,
że nie jset jak było.
Tłumaczyła babcia
przemęczona, biedna,
sobie i muzom
tuż przed progiem nieba.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ja niby zamknięta
jak w klatce ptak,
usycham z tęsknity.
Tak mi Ciebie brak.
A Ty nie odwiedzasz
mnie już nawet we śnie.
Ta miłość się toczy
trudno i bolesnie.
Czemu do nas przyszła?
Serca zniewoliła?
Wypełniła dusze
miłość nieszczęśliwa.
Czy to sprawka licha?
Czy to próba nieba?
Jedno co jest pewne
przecierpieć ją trzeba.
Halina Gąsiorek-Gacek
Miedh trzeźwość w narodzie
chociaż miesiąc trwa,
gdy przez jedenaście
przechyla do dna.
Halina Gąsiorek-Gacek
Przychodzi sama nieproszona.
NIgdy nie pyta, czy jej chcemy.
Przychodzi nagle i znienacka.
Zniewala serca, dusze jak wiemy.
I daje szczęście niesamowite,
ktore samego nieba dosięga.
I płonie jak pochodnia,
bo miłość to potęga.
A czasem bywa zakazana
i niemożliwa. Pada cieniem.
Taka miłóść nieszczęśliwa
jest wielkim cierpieniem.
Nie daje szczęścia. Wyciska łzy.
Serce się kurczy zniewolone.
Kłuje i boli niesamowicie
i ledwo bije, bo tłumione.
Halina Gąsiorek-Gacek
Miłość to jest
szczęścia rzeka.
Płynie , a
bywa ucieka.
Albo wysycha
z tęsknoty.
I giną
serca łopoty.
A dokąd płynie
rzeka miłóści?
Płynie do morza
szcęścia wieczności.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jaka jestem, taka jestem,
ale jestem.
I nie powiem cieszę się
swym jestestwem.
I nieważne kim czym jestem,
ale jestem.
Jestem wdową, matką , babcią,
ale z gestem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Piszę do Ciebeie, choć nie przeczytasz.
I odpowiadam, chociaż nie pytasz.
Tyle dowodów Ci na to dałam,
że Cię prawdziwie, szczerze kochałam.
Tyle zrobiłam. Mnóstwo,że hej!
By Tobie żyło sie lepiej, lżej.
A to istotą jest miłości.
Ta w moim sercu nadal gości.
Ty odpoczywasz i juz nie grzeszysz.
Wierzę , że szczęściem wiecznym się cieszysz.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zabierz mnie Panie pod ten dach,
gdzie obcy lęk, bojaźń i strach.
Gdzie obce bieda, nędza i głód.
A sercu kamień, skała i lód.
Gdzie obca zazdrość ludzka i zawiść,
plotka i zdzrada i nienawiść.
Gdzie obca przemoc, zbrodnie i bójki.
Wszelakie zło z cazrtem do spółki.
Tam gdzie panuje prawdziwa miłość,
dobroć, uczciwość i sprawiedliwość.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochała go jak wariatka.
Do utraty sił, aż do sił ostatka.
Kochała go jak idiotka,
chociaż nie sprawdził czy była słodka?
Kochała go jak debilka
i wystarczla jedna chwilka.
By sie przekonać, hołdując żartom,
że kochać go nie było warto.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy człowiek idzie sam życia drogą,
nie ma odezwać się do kogo.
Nie ma sie też komu pożalić,
ani poskarżyć albo pochwalić.
Nie ma z kim sprzeczać się pokłócić.
I nie ma kogo zbesztać lub rzucić.
Czlowiek samotny niby palec
cierpi na samotność stale.
Halina Gąsiorek-Gacek
Z moich oczu płyną łzy.
Temu winien jesteś Ty.
Roni je bez przerwy dusza,
żyjąc w mękach i katuszach.
Roni serce zniewolone,
bo uczucia wciąz tłumione.
Tylko sumienie spokojne,
całe zycie bogobojne.
A mimo to cierpię ja.
Spłynęła kolejna łza.
Łza miłości jak prawdziwej,
zakazanej, niemożliwej.
Halina Gąsiorek-Gacek