Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
W naszym kraju do tej pory
liczą się tylko wybory.
A powinni liczyć ludzie
żyjący w biedzie i w trudzie.
Obiecują złote góry,
a po wyborach to bzdury.
A obiecanki do tego,
nie ujrzą światła dziennego.
Dają wyborcze nadzieje,
co zachodni wiatr rozwieje.
Czart się cieszy oczywiście,
bo wyborcy klną siarczyście!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochala go jak nikogo.
Ale nie poszła miłości drogą.
I choć do dzisiaj serce się kraje,
nie poszła także na rozstaje.
Kiedy nadzieje na szczęście prysły,
tęskniła aż stracila zmysły.
Chciała odebrać życie sobie,
żeby na zawsze legnąć w grobie.
I chciala oddać ostatnie tchnienie,
żeby skończyło się cierpienie.
Ale nie wyszło. Licho z niej drwi.
A ona biedna cierpi do dziś.
Halina Gąsiorek-Gacek