Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Wiem miłość jest
ulotna, płocha.
Tylko mi nie mów,
że mnie kochasz.
Tylko mi nie mów,
że marzysz o mnie
i ze nie możesz
mnie zapomnieć.
Tylko mi nie mów,
ze do mnie tęsknisz.
Już nie jestesmy
tacy piękni.
TYlko mi nie mów,
że o mnie śnisz.
I ze już ze mnie
drwisz i kpisz.
Tylko mi nie mów,
że do mnie wzdychasz.
I ze to wszystko
to sprawka licha.
Halina Gasiorek-Gacek
Jestem stara, jestem biedna
i nikomu niepotrzebna.
Skarżyła się stara panna.
Od młodości w serce ranna.
Nie ma męża, nie ma dzieci
i pustkami dom jej świeci.
Roni babcia gorzkie łzy.
Wspomina majowe bzy.
Kiedy była zakochana.
I nie była całkiem sama.
Teraz babcia jest samotna.
Karta losu smutna, psotna.
Halina Gąsiorek-Gacek
Najważniejsze życie.
Nie mniej ważne zdrowie.
Kto choć raz chorował
na pewno tak powie.
Zwlaszcza kto je stracił.
I komu szwankuje.
Bo nie zawsze wszystkim
zdrówko dopisuje.
Pije się na zdrówko.
Dobrego się życzy.
I dbać o nie trzeba.
Zdrowie tak się liczy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Serce matki, nie inaczej,
cierpi kiedy dziecko płacze.
Niedomaga czy choruje,
serce matki bóle czuje.
Gdy radosne, jak na dłoni,
łzy ze szczęścia serce roni.
I uśmiecha się przez łzy,
serce co kocha po kres dni.
Serce matki kocha dziecię.
To najczulsze z serc na świecie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jestem prosta.
Żyję prosto.
Bo prostota
moją siostrą.
Prosto myślę.
Prosto czuję.
Prosto piszę
i rymuję.
Prosta prawdę
bratu, siostrze,
prosto z mostu,
bo to prostsze.
Gdy odejdę
prosto wierzę,
proste, będę
prosto leżeć.
Żyłam prosto,
tak, jak trzeba.
Rzecz, czy pójdę
wprost do nieba?
Halina Gąsiorek-Gacek
Naprawdę jesteś,
wiem rację ma mam,
co dzień ten sam,
nie taki sam.
I ja też jwstem
z twgo znana.
Ta sama, ale
nie taka sama.
Tak więc oboje,
życie za nami,
ci sami, a nie
tacy sami.
Czas nie my
jesteśmy winni,
że ci sami,
ale iinni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Złote serce. Chodzi o to.
Rzecz, że błyszczy tak jak złoto.
I jak złoto cenne zatem.
I mierzone jest karatem.
TYm najwyższym i w wieczności,
czyli karatem miłości.
Serce sercu niepodobne.
Złote serce każde dobre.
Oceń sam. Sercem patrz!
A Ty jakie serce masz?
Halina Gąsiorek-Gacek
Różnie los życia
koleje plecie.
Znów jedną nogą
na drugim świecie.
Krok w przód
i człowiek się przwraca.
Krok w tył
i znów do życia wraca.
I tak mi mija
kolejny rok.
Od szczęścia dzieli
mnie jeden krok.
Od nieba, raju
i od wieczności.
Oszarów wielkiej
szczęśliwości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Siedzimy naprzeciwko.
Rozmowa się nie klei.
Po trzydziestu latch,
szczęscie diabli wzięli.
Tak wiele się zdarzyło.
I juz w niepamięć odeszło.
I już nigdy nie wróci.
To osobna przeszłość.
Nie będzie między nami,
ni wspólnej przyszłości.
Tyle nam pozostało
po naszej miłości.
Zostańcie z Bogiem!
Rzuciłeś onegdaj.
A ja Ci dziś mówię:
Na zawsze mi żegnaj!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nowy termin. Kto przesadza?
Jest podobno patowładza?
Jedni drugich tak nazywają.
A co jeśli racje mają?
Halina Gasiorek-Gacek
Chcialabym być dobrą wróżką.
Wróżką z czarodziejską różdżką.
Czarowałabym moi mili,
żeby wszyscy zdrowi byli.
By nie było głodu, wojen.
A świat cieszył się pokojem.
Dla każdego dość pieniędzy,
by nie było biedy, nędzy.
Żeby ludzie się kochali
i nawzajem szanowali...
Halina Gąsiorek-Gacek
Jak nie grzeszyć, proszę osób,
kiedy nie kląć jest nie sposób?
Kiedy miesiąc za miesiącem
trudniej związać koniec z końcem.
Wielu ludzi biedę klepie.
Czeka kiedy bedzie lepiej.
Mimo Ojczyzny rozkwitu
coraz dalej dobrobytu.
I nie słychać ani słowa,
żeby biedę zlikwidować!
To politycy co byli,
skrajną biedę nam stworzyli.
Do biedy tu apel treści:
Racz trochę możnych popieścić!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie, nie żałuję. Wspominać miło,
tego co mogło być, a nie było.
Nie, nie żałuję pelna frasunku,
ni pieszczot, ani pocałunków.
Nie, nie żałuję, bo tak trzeba,
rozkoszy, ni siódmego nieba.
Nie, nie żałuję, że Cię spotkałam
i że poznałam i pokochałam.
Nie, nie żałuję tego co było.
To była piękna, prawdziwa miłość.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie w ciemię bici Rodacy.
Masowo odchodzą z pracy.
Polityki to wynikiem.
Nikt nie chce być niewolnikiem!
Halina Gąsiorek-Gacek
Za późno na wszystko.
Powiedzieć to mało.
Bo tłumione serce
za bardzo bolało.
Serce popękało
trawiąc smutek, żal,
z powodu kogoś kto
odszedł w siną dal.
Ale czas przyjaciel
serce me uleczył.
Więc po co je ranić?
Rzeczywistość przeczy.
Po co licho budzić?
Niechaj sobie spi.
By zmieniło w koszmar
noce oraz dni?
Miłość już zasnęła.
Budzic ją na próżno.
Gdy w rzeczywostości
na wszystko za późno.
Halina Gąsiorek-Gacek
Tu jest moje miejsce,
gdzie stoi mój własny dom.
Dom mojej rodziny.
W nim azyl i schron.
Tu jest moje miejsce,
gdzie zakochane serce
przezywało szczęście.
Czegóż trzeba więcej?
Tu jest moje miejsce,
gdzie dorastały dzieci.
I gdzie się kształciły.
Każde przykładem świeci.
Tu jest moje miejsce,
gdzie powstawały wiersze.
Składam strofy w rymy
i w myśli najszczersze.
Tu jest moje miejsce
w ulubionej wsi.
Gdzie spocznę na zawsze.
Będę wiecznie śnić.
Halina Gąsiorek-Gacek
Rety, gwałtu!
Co się dzieje?
Wszystko drastycznie
drożeje!
I prawdy ukryć
się nie da.
I to, że się
szerzy bieda!
Bujają ceny,
jak zieleń wiosną.
Tylko dlaczego
pensje nie rosną?!
Co za tym idzie?
Wiedną nadzieje,
a społeczeństwo
ubożeje!!!
Halina Gąsiorek-Gacek
Siedemdzieisąt lat.
Dużo to i mało,
bo aż lat trzydzięści
do setki zostało.
Siedemdzieisąt lat,
to jest szmat szczęścia
i taże trzy i pół
razy dwadzieścia.
To dwie trzecie życia.
Szczęście to nie pech.
Za mało na sen.
Za duzo na grzech.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wystawię Ci fakturę
za każdą jedną bzdurę.
Za każdą jedną chwilę.
nie było ich aż tyle.
Wystawię Ci rachunek
za każdy jeden frasunek.
Wystawię za tęsknotę,
za gafę, za głupotę...
Wystawię Ci paragon
za każdą myśl z uwagą.
Za rozpacz oraz żal,
za to żeś odszedł w dal.
Wystawię Ci też kwity
za szacunek, żaszczyty.
Za poważanie, uznanie
i za serkretne kochanie.
Wystaiwię choć nie zaplacisz.
Jedynie spokój stracisz.
Nieważne co dać chciałeś.
To wszystko co mi dałeś.
Halina Gąsiorek-Gacek
Licho nie śpi, atakuje.
Słuchają go zbiry, zbóje.
I zabójcy i złodzieje.
Na potegę zło się dzieje.
Słuchają go i plotkarze.
I kłótnicy i zbrodniarze.
Słuchają panie, panowie.
Ludzie prości i królowie.
Słuchają go starzy, młodzi.
A jemu o duszę chodzi.
Za niedługo w oka mgnienie,
w piekle będzie przepełnienie!
Halina Gąsiorek-Gacek