Na scenie życia

To nie moja przecież wina.

Tylko bożka Kupidyna.

Że uszczelił serce moje.

A do pary dał mi Twoje.

Że kochają się wciąż skrycie

prawdziwie oraz nad życie.

Że kochają się szalenie.

Być może to przeznaczenie?

A może to próba nieba?

Albo licha!? Większa bieda.

Miast szczęścia na życia scenie

mamy tęsknotę, cierpienie...

Halina Gąsiorek-Gacek