Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
Chciałabym krzyczeć:
Kocham, z radości.
Z powodu jego
wzajemności.
Ale nie mogę
krzyczeć sama,
bo to jest miłość
zakazana.
Bo to jest miłość
niemożliwa,
chociaż wzajemna,
to nieszczęśliwa.
Bo to jest miłość
potajemna,
Jest tajemnicą.
Ta też wzajemna.
Taka miłość
jak marzenie,
zamiast szczęściem
jest cierpieniem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Są ludzie dobrzy i sprawiedliwi.
Są także źli i fałszywi.
Są ludzie mądrzy i kulturalni.
I są też niereformowalni.
To ci co nie potrafią się zmienić,
by móc i mieć ich za co cenić.
Halina Gąsiorek-Gacek
Każdy autor
z kisążki się cieszy,
gdy jego książka
trafi pod strzechy.
I ja mam książki,
blog w internecie.
Krążą me wiersze
po całym świecie.
Stałam się sławna.
Nic zazdrość, żale...
Dziękuję Panie
Boże za talent.
Kiedy odejdę
śmierci bramą,
po mnie na pewno
książki zostaną.
Będę w nich żyła
dopóty, słyszysz?
Dopóki książek
nie zjedzą myszy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Śmieje sie babcia
zamiast się zżymać.
Na twarzy zmarszczki,
jak pajęczyna.
I sztuczny uśmiech
bielusieńki,
bo ząbki śliczne,
jak perełki.
Urósł jej nos
oraz uszy.
Uszy ma duże,
a nos dłuższy.
Za papierosy
ma naukę.
Wyszły jej włosy.
Nosi perukę.
Wesola babcia
śmieje się z siebie.
I myśli tylko
juz o niebie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdzie jest moje miejsce?
Ciągnie mnie do przodu,
jak ciagnęło mnie
kiedyś i za młodu.
Gdzie jest moje miejsce?
Tam, gdzie jest mój dom.
Ten wybudowany
azyl oraz schron.
Gdzie jest moje miejsce?
To wszystkie te miejsca,
gdzie zostawiłam
kawałki serca.
Gdzie jest moje miejsce
mój losie włodarzu?
W ogrodzie pamięci,
czyli na cmentarzu.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dopadła mnie melancholia.
Zżera mnie tęsknota.
Marzy mi się szczęście
oraz nieba wrota.
Ale nie wystarczą
pragnienia i chęci,
bo należy przejść
wpierw przez wrota śmierci.
I też nikt nie wie,
gdzie bramy są?
Tu oczy zaszły
wzruszenia łzą.
Halina Gąsiorek-Gacek
Po policzku spływa łza.
Kto jest winien Ty, czy ja?
A ja myslę, ze z nas nikt,
ani ja, ani TY.
Ewidentna cala wina
strzały bożka Kupidyna.
A może samego licha,
które ze złości aż prycha?
Że kochamy i cierpimy.
Ani myslą nie grzeszymy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Szczęście, to kochać
i być kochanym.
I uwielbianym,
adorowanym...
Ale największe
z całą pewnością,
to kochać bardzo
i z wzajemnością.
Wtedy garściami
można je rwać.
Nie tylko dawać,
ale i brać.
Halina Gąsiorek-Gacek
Była piękna i radosna.
Cieszyła ją życia wiosna.
Cieszyło ją życia lato.
I była mu wdzięczna za to.
Cieszyła ją życia jesień,
mimo, ze ta starość niesie.
I cieszy ją życia zima.
Radość ją przy życiu trzyma.
Radość, która nie ustaje
i każdemu szczęście daje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wiedz, Ty mój najdroższy kochanku,
serce Cię woła bez ustanku.
I dusza pragnie Twojej duszy.
Miłości, która skały kruszy.
I topi lody każdego serca.
I ład wprowadza w uczuć kobiercach.
A oczy pragną Twego widoku.
Wyznaje prawdę ze łzą w oku.
I pocałunków spragnione usta.
A koło mnie bezdenna pustka.
Ja się nie skarżę i nie narzekam,
ani na Ciebie juz nie czekam.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pani, odkąd ją pamiętam,
zawsze była uśmiechnięta.
Miała uśmiech, daję słowo,
piękny i to wyjątkowo.
Uśmiechała się do wszystkich.
Nie tylko znajomych, bliskich.
I uśmiechem pięknej buzi
zjednywała sobie ludzi.
Więc uśmiechaj się i ucz!
Uśmiech to do serca klucz.
I nadeszły trudne dni.
Dziś uśmiecha się przez łzy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jeśli artysta ma talent,
musi tworzyć i to stale.
Coś go ciągnie, coś go kusi.
Chce czy nie chce, tworzyc musi.
Tworzy dzieła, czasem parę
na swego talentu miarę.
I jest sławny albo nie.
Czemu? Tylko licho wie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kawy łyk i haust dymu
i składam słowa do rymu.
Pijąc kawę, paląc fajki
piszę liczne wiersze, bajki.
Ich temay z życia wzięte,
ciekawe w strofy ujęte.
Są o życiu, o radości,
a najwięcej o miłości.
A co najważniejsze jest?
Że mają po prostu sens.
A co się najbardziej liczy
dla poety? Czytelnicy.
Czy to książki, czy to bloga.
Więc się nie dziw moja droga,
Że chcąc nie chcąc jak kobietką
jestem uznaną poetką.
A do tego, rzezcz zabawna
jestem też i trochę sławna.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pokochałam wiosną.
Kochałam Cię latem,
kiedy moje serce
kwitło róży kwiatem.
Chciałeś je przytulić,
pokłuły Cię kolce.
Ostre oraz długie.
Do dzisiaj sterczące.
Gdy nadeszła jesień.
historia z płatkami.
Co się z różą stało?
Łodyga z kolcami.
Prawdziwa róża
zakwita wiosną.
A jesienią życia
serca kolce rosną.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ty niecnoto, chodzi o to,
żebyś nie był idiotą.
Nigdy i ani przez chwilę,
nie był po prostu debilem.
Nigdy nie był wariatem.
Zachowuj się godnie zatem.
Grzecznie i z powagą całą.
Jak na człowieka przystało.
Nie czyń nigdy i złej psoty.
I wystrzegaj się głupoty.
Nie bądź głupcem, prościej mówiąc.
Wszystko to w nawias ujmując.
Halina Gąsiorek-Gacek
A my tacy łatwopalni.
I do siebie niepodobni,
zdążamy do nieba bram
miłości i szczęścia głodni.
Płynie wartko rzeka czasu
do oceanu wieczności.
My żyjemy i cierpimy
w ogniu prawdziwej miłości.
Chociaż płomień już przygasa,
żarzy się tylko iskierką
i w popiołach naszych ser
chowie tajemnicę wielką.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie widziałam Cię już ćwierć wieku.
A to mego życia polowa.
Posmutniałó moje serce.
Odtąd smutna jego mowa.
Zanurzone wciąż w tęsknocie
tonie w nurtach rzewnych łez.
Bije wolno, czasem kłuje.
Ono zniewolone jest.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto nie kocha,
co się dziieje?
W takim człowieku
mrocznieje.
A gdy kocha,
pełen łask,
to od niego
bije blask.
Jeśli kocha
z całych sił,
w oczach błyszczy
gwiezdny pył.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jeśli masz jakąś
tajemnicę,
to skrywaj ją
przez całe życie.
Nie zwirzysz jej
dopóki zyjesz,
nikt jej na pewno
nie odkryje.
A tajemnica
tak długo słodka,
póki odkrycie
jej nie spotka.
Halina Gąsiorek-Gacek
Smutny jej portret.
A co w tafli lustra?
Wypłakane oczy.
A w nich wielka pustka.
Pustka po stracie
kogoś bliskiego.
I najdroższego
i kochanego.
I płyną łzy
spod rzęs firanek.
To był prawdziwy
jej kochanek.
To był prawdziwy
jej przyjaciel.
Po którym ona
ciągle płacze.
Po jego stracie
serce wrozterce.
I krwawi ciagle
pęknięte serce.
Halina Gąsiorek-Gacek