Mój ukochany recenzent

Nadal piszę swoje wiersze,

choć Ty już nie czytasz ich.

Już żadnego nie ocenisz

aż do końca moich dni.

Tak lubiłeś moje wiersze,

jak słodycze prawie.

Musiałam Ci recytować

przy porannej kawie.

I cieszyłeś się, że piszę

dla duszy zabawy.

I nie zazdrościłeś mi

rozgłosu i sławy.

A dzisiaj gdyby ktoś zechciał

o cokolwiek pytać,

ja już nie mam komu

moich wierszy czytać.

Halina Gąsiorek-Gacek