Wiersze Sercem Malowane, Poezja, wpisy, strona 30

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

Radości ze Zmartwychwstania Pańskiego

oraz smacznego święconego!

Halina Gąsiorek-Gacek

Najradośniejszy dzień w dziejach ziemi

i cud nad cuda, co wiele zmienił.

W tym dniu Pan Jezus, rzecz oczywista,

po śmierci na krzyżu zmartwychwstał.

Zwyciężył śmierć, piekło, Szatana.

Sam wyszedł z grobu dnia trzeciego z rana.

Zbawił nieszczęsne Adama plemię

i nowy pokój przyniósł na ziemię.

I dal nadzieję na zmartwychwstanie

oraz obiecał w niebie mieszkanie.

Więc ciesz się człowieku mizerny.

Raduj się, wesel i bąź Mu wierny!

Halina Gąsiorek-Gacek

Dzień w dziejach świata najsmutniejszy

i z wszystkich piątków najtragiczniejszy.

W tym dziu Syn Boży umiłowany

został skazany, ukrzyżowany.

Cierpiał niewinnie Jezus jedyny,

Umarł za nasze grzechy i winy.

A wszystko żeby człowieka zbawić.

Dusze od smierci, piekła wybawić.

Żałuj człowieku i roń łzy.

Wszystkiemu winien jesteś Ty!

Halina Gąsiorek-Gacek

Wielki Czwaratek największy z wszystkich.

Ustanowienie Eucharystii.

Jezus przemienił w Ciało chleb,

a wino w Przenajświętszą Krew.

Kazał Chleb jeść, a Wino pić,

by zgodnie z Jego wolą zyć.

Tak więc Komunię przyjmować trzeba,

aby na pewno dojść do nieba.

Więc przyjmuj ją jak najczęściej,

aby zasłużyć na wieczne szczęście.

Halina Gąsiorek-Gacek

Patrząc do lustra

niejeden raz,

widać jak nas

odmienia czas.

Rysuje zmarszczki

na naszych twarzach.

Z upływem czasu

ich przysparza.

Przerzedza włosy

aż do łysiny.

I niezależnie

niegodne kpiny.

Zmienia nam uśmiech.

Spierzchnięte usta.

Zapadłe oczy.

A w nich pustka.

Jeśli kochamy

z całych sił,

opiera mu się

gwiezdny pył.

Halina Gąsiorek-Gacek

Ceny rosną i bujają

jak trawa na wiosnę.

Nędza się panoszy.

Bieda skrzeczy: Rosnę!

Kiedy rosną ceny,

jak wysoka fala,

rośnie znów ubóstwo,

dobrobyt oddala.

Ceny rosną na potęgę.

I co to oznacza?

Człowiek ubożeje

i rosnie inflacja!

Kiedy ceny rosną,

a nie rosną pensje,

to człowiek dziadzieje,

słuszne ma pretensje.

Człowiek klnie siarczyście

albo roni łzy.

Diabełek się cieszy!

A co sądzisz Ty?

Marzą nam się czasy,

jak za króla Sasa,

gdy sie popuszczało,

dziś przyciąga pasa.

Czy znajdzie się ktoś

tak mądry wśród nas,

co cenowym procederom

powie wreszcie pas!?

Halina Gąsiorek-Gacek

Panie o Twą miłość proszę.

Z Tobą Jezu wszystko zniosę.

Głod, chłód, biedę oraz trwogę.

Z Tobą Chryste wszystko mogę.

Każdy smutek i każdą przykrość,

które przyniesie mi przyszłość.

Rozpacz, nieutulony żal

gdy ktoś odchodzi w bezkresną dal.

Każde cierpiwenie niewinne łzy.

Nikt tak nie cierpiał Panie jak Ty.

Halina Gąsiorek-Gacek

Kochała go aż do bólu.

I powtarzała wciąż, mój królu.

A on jak władca ukochaną

traktował jak swoją poddaną.

Nie tylko szeptać chciał do uszka,

a i położyć chciał do łóżka.

Widząc to jak na dłoni ona,

nie padła mu prosto w ramiona.

A odwróciła się na pięcie.

Czy zmarnowała szansę na szczęście?

Czy ocaliła szansę na niebo?

Do dzisiaj nie żałuje tego.

Halina Gąsiorek-Gacek

Naucz mnie Panie

kochać jak Ty

i ronić szczęścia,

radości łzy.

Naucz mnie kochać

bezwarunkowo

Ciebie i ludzi,

myśl, każde słowo.

Kochać Twe dzieła

niedoścignione,

które z niczego

są stworzone.

Naucz mnie kochać

każde stworzenie,

każdy organizm,

byt i istnienie.

Halina Gąsiorek-Gacek

Pracuś, kochani Rodacy

nie potrafi żyć bez pracy.

I tu trzeba go pochwalić.

Praca w rękach mu się pali.

Każdy pracuś tym się chlubi,

że co robi, robić lubi.

Ciągła na pracę ochota.

Czasem jest to rączka złota.

Niby pszczółka, co ma żądło.

I pracoholikiem zwą go.

Halina Gąsiorek-Gacek

Denerwuje mnie cisza.

Denerwuje muzyka.

I zegar na ścianie,

co miarowo tyka.

Denerwuje milczenie.

Denerwuje mowa.

Denerwuje echo,

co odbija słowa.

Denerwuje praca

oraz każda czynność.

Denerwuje wszystko,

chociaż nie powinno.

Denerwuje życie.

Pragnę jego Amen.

Denerwują łzy,

które płyną same.

Halina Gąsiorek-Gacek

Przykład zawsze idzie z góry.

I ten dobry i ten zły.

Zło niestety to nie bzdury,

rodzi cierpienie i łzy.

Podążając życia drogą

waż przykłady te i te.

Nie bierz przykładu z nikogo,

jeśli postępuje źle.

Halina Gąsiorek-Gacek

Są słowa w życiu piękne i święte,

niezrozumiałe i niepojęte.

Te słowa trzeba kontemplowć.

Z wiarą, pokorą je przyjmować.

I sa złe słowa brzydkie i podłe,

Te wymawiania nie są godne.

To wulgaryzmy i przekleństwa,

co gorszą uszy i ranią serca.

Te słowa, co wiadomą rzeczą,

mowę kalają, mowę kaleczą.

Ich się wystrzegać w życiu należy.

I nie wymawiać. Licho się szczerzy.

Że człowiek słaby, co każdy wie,

często przeklina siarczyście klnie.

Halina Gąsiorek-Gacek

Co się ze mną stało?

To prawda nie wic.

Że byłam pracusiem.

Dziś nie robię nic.

Co się ze mną stało?

Spowszedniało wszystko.

I opanowało

mnie wielkie lenistwo.

Co się ze mną stało,

że już się nie śmieję?

Mój usmiech na twarzy

to już stare dzieje.

Halina Gąsiorek-Gacek

Moje serce boli,

popękało, krwawi,

że ktoś odszedł w dal

i że mnie zostawił.

A odszedł tak nagle.

Ja zostałam sama.

Na zabój, po uszy

byłam zakochana.

A co w tym najgorsze,

co martwi i smuci,

że nigdy, przenigdy

już do mnie nie wróci.

Halina Gąsiorek-Gacek

Być artystą, żyć i tworzyć

i rozwijać talent boży.

Być artystą dla zabawy

i skosztować smaku sławy.

Być artystą, sensu szukać

i go znaleźć, to jest sztuka.

Być artystą przeogromnym

tworzyć dziela i byc skromnym.

Być artystą, rzecz w istocie,

znaleźć piękno i w brzydocie.

Halina Gąsiorek-Gacek

Zaklinała ciągle los.

Nie chcę wiecej zmartwień, trosk.

I nie chcę więcej kłopotów,

ani takze duszy wzlotów.

Niespodzianek nie chcę więcej,

co rujnują mocno serce.

Nie chcę przygód i słabostek,

znajomości i miłostek.

Nie chcę więcej Twoich ciosów,

mówiła pani do losu.

Halina Gąsiorek-Gacek

Serce Cię woła i przyzywa.

Rozsądek za to serce strofuje.

Za to, że drży oraz wzdycha

i tęskni i za to co czuje.

Serce Cię woła i przyzywa

teskniąc za małą szczęścia chwilką,

bo nasza miłość dogorywa.

Z wrażenia nawet echo zamilkło.

Serce Cię woła i przyzywa.

A Ty nie słuchasz i nie słyszysz.

I serce słabnie, kochać przestaje.

A to wołanie ginie w ciszy.

Halina Gąsiorek-Gacek

Bliski mi

najbliższy kiedyś.

Dzisiaj obcy.

Wina biedy.

Że przyjacielem

przestałeś być.

Za Twą postawę

wstydź się wstydź!

Halina Gąsiorek-Gacek

Ty wiesz najlepiej

Boże co ze mną.

Ulituj Panie

się nade mną.

Nie daj mi Panie

cierpieć fizycznie,

znosić katusze

także psychiczne.

Oszczędź mi Panie

cierpień z miłości,

z powodu braku

wzajemności.

Nie pozwól proszę

jednym zdaniem,

na wlasną prośbę

odejść mi Panie!

Halina Gąsiorek-Gacek

.

Chocicaż już za mną

lat nieamło,

serce by nadal

kochać chciało.

Kochać i tęsknić

i drżeć i wzdychać.

Już nie wypada.

Bezsilne licha.

Już nie wypada

i nie uchodzi.

Większość staruszków

się ze mną zgodzi.

Halina Gąsiorek-Gacek

Wiem Panie,że kochasz

mnie ciągle niezmiennie.

I Twoją miłość

czuję codziennie.

We śnie, na jawie

myślę o niebie.

Tak, jak potrafię

też kocham Ciebie.

Podarowałeś Panie

mi aż tak wiele.

A ja z innymi

się tym dzielę.

Ty Panie znasz mnie

z wszystkich najlepiej.

I wiesz, że tęsknię

do nieba sklepień.

I być inaczej

już nie może.

Wyznaję: Kocham

Cię Panie Boże!

Halina Gąsiorek-Gacek

Czas nie oszczędził

mnie, proces trwa.

Patrząc na oko,

to już nie ja.

Już nie te oczy,

choć gwiezdny pył,

jest nadal w nich

taki jak był.

Już nie te usta.

Mocno spierzchnięte

i sztuczny uśmiech.

To nie jest piękne.

I serce moje

słabiej bije.

Ale w nim miłość

nadal żyje.

Dusza za niebem

tęskni, to fakt.

I jak sam widzisz,

to już nie ja.

Halina Gąsiorek-Gacek

Kto zapomniał, ja czy Ty,

wspólne chwile szczęścia dni?

Kto zapomniał ja czy Ty,

smutek, żal rozstania łzy?

Kto zapomniał, ja czy Ty,

ze nie było słowa my?

Kto zapomniał ja czy Ty,

wyśnione, cudowne sny?

Kto zapomniał ja czy Ty?

Samo licho dziś z nas drwi.

Kto zapomniał? Kto pamięta?

I kto znosi serca pęta?

Kto zapomniał Ty czy ja?

Tylko Pan Bóg prawdę zna.

Halina Gąsiorek-Gacek

Zabierz mnie prosżę

na krańce śiwata.

Gdzie niebo z ziemią

lączy się splata.

Albo mnie zabierz

ku obłokom.

Tam gdzie nie sięga

wścibskie oko.

Tam gdzie nie sięga

ludzka zazdrość.

Gdzie prawda jest

prawdziwą prawdą.

I gdzie panuje

szczęście i miłość,

co napędową

są życia siłą.

Halina Gąsiorek-Gacek

Już nieważne to, co czuję.

Już niczego nie planuję.

Już nieważne to, co myślę,

jako zdrowa na umyśle.

Już nieważne o czym marzę.

Swoich uczuć nie wyrażę.

Już niewazne o czym śnię.

Ciebie w snach już nie ma nie.

Już nieważne o czym mówię.

Kogo kocham, kogo lubię?

Już nieważne o czym piszę.

Ni co widzę, ni co słyszę.

Halina Gąsiorek-Gacek

Już mnie o nic nie zapytasz.

Moich wierszy już nie czytasz.

Już nic mi nie wytłumaczsz.

Żalu, smutki, ni rozpaczy.

Już się nigdy nic nie dowiesz.

Na pytania nie odpowiesz.

Nigdy wiecej nie przesadzisz.

I już nigdy mnie nie zdradzisz.

Już nigdy mnie nie zawiedziesz.

I nie zdołasz nic powiedzieć.

Już Cię nigdy nie zobaczę.

I na wszystko sercem patrzę.

Halina Gąsiorek-Gacek

Marzenia mam o Tobie ładne.

Kocham Cię bardzo, ale nie pragnę.

Tęsknię do Ciebie niesłychanie,

ale nie w głowie mi spotkanie.

Ale nie w głowie mi zaloty,

ni komplementy, ani pieszczoty...

Tak kocham ja. Nie wiem jak Ty?

Nigdy nie będzie słowa my.

Wyznała pani panu pewnemu.

Też z wzajemnością zakochanemu.

A tak naprawdę dla pani, pana

była to miłość zakazana...

Halina Gąsiorek-Gacek

Wojna to wytwór polityki

i nie zabawa w żołnierzyki.

Wojna to śmierć i cierpienia,

ruiny, zgłiszcza, czyli zniszczenia.

Wojna to łzy niewinne matek

i ludzi starszych, oraz ich dziatek.

I nikt tej prawdy nigdy nie zmieni,

ze każda wojna piekło na ziemi.

I strzela człowiek do człowieka.

W przeciwnym razie śmierć go czeka.

I wilkiem człowiekowi człowiek.

I rządzi czart, każdy powie.

I człowiek człowiekowi wrogiem.

Agresor mieni się być bogiem.

I pyta człowiek bogobojny:

Dlaczego Pan Bóg dopuszcza wojny?

I prosi Boga ze łzą w oku

o wojny kres i o pokój.

Halina Gąsiorek-Gacek

Znudziło mu się

życie spokojne

i teraz cwaniak

bawi się w wojnę!

Na wojnie giną

niewinni ludzie.

Myślę bez kary

mu to nie ujdzie.

Za morze krwi

i łez bezmiary

nie ma na ziemi

właściwej kary.

Za ogrom cierpień,

zniszczeń i strat

potępia go

przeklina świat!

Halina Gąsiorek-Gacek

Wiersze Sercem Malowane

Kalendarz

Strony

Archiwum

Poezja, strona 30

Wesołych Świąt!

Dzień Zmartwychwstania Pana Jezusa

Wielki piątek

Wielki Czwartek

Odbicie lustra

Ceny i pas!

Panie Jezu!

Co to było?

Naucz mnie kochać

Pracuś

Denerwacje

Na przykład

Słowa i licho

Co się ze mną stało?

Popękane serce

Być artystą

Nie chcę więcej

Serca wołanie

Do dawnego przyjaciela

Nie daj mi Panie!

Dylemat serca

Mój Panie!

To już nie ja

Kto zapomniał?

Tam mnie zabierz

Już nieważne

Już nigdy

Przyzwoite marzenia i rzeczywistość

Wojna

Zwyrodnialec i bestia

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01