Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
Zranione serce
wiecznie krwawi.
Nic go nie cieszy.
Nic go nie bawi.
Zranione serce
kłuje i boli.
Rana zapomnieć
nie pozwoli.
I nie zabliźni
się serca rana,
niby sztyletem
słowem zadana.
Albo zranione
niby strzałą.
Tak będzie cierpieć
przez wieczność całą.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zabierz mnie już
Boże drogi!
Nie chcę być
kulą u nogi...
I by było
wszystko jasne,
nie chcę być
zbędnym balastem.
A do tego
obaw parę,
dla nikogo
być ciężarem...
Halina Gąsiorek-Gacek
Mija miesiąc
za miesiącem.
Trudno związać
koniec z końcem.
Wszystkie ceny
podwyższają,
a końce się
oddalają.
Bo wypłaty
stoją w miejscu.
I ciężko na
duszy, sercu.
Biedak znosi
biedę jędzę.
Lęka się, że
wpadnie w nędzę.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gwałtu, rety!
Co się dzieje?
Ceny rosną!
Prąd drożeje!
Co to znaczy?
Prawda blisko.
Znowu podrożeje
wszystko!
I tu się nam
luksus kończy.
Co nieco
trzeba wyłączyć?!
A niedługo,
to nie hece,
trzeba będzie
przejść na świecie.
A i opcja
jest możliwa,
że wrócimy
do łuczywa...
Halina Gąsiorek-Gacek
Tak bardzo tęsknię
i brak mi Ciebie.
Zabierz mnie na
spacer po niebie.
I zabierz proszę
mnie niebogę,
na spacer po
Mlecznej drodze.
I w blasku słońca,
ksieżyca, gwiazd,
zabierz mnie do
niebieskich miast.
Zabierz mnie i
na rajskie łąki,
gdzie dzwonią
niebieskie skowronki.
Widok wzgórz wiecznych
niesamowity.
Zabierz zdobywać
mnie ich szczyty.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kocham Cię nadal.
Nie mogę przestać.
Ale na więcej
mnie już nie stać.
Wszystko to toczy
się w sferze myśli.
I śni się, ale
nigdy nie wyśni.
I moja pamięć
Cię przypomina.
I podpowiada
to Twoja wina.
To Ty odszedłeś
w siną dal,
wzbudzając smutek
oraz żal.
Skazując nas
na tęsknotę.
Nie zmienisz tego
nawet powrotem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kocham życie.
Kocham świat.
Kocham słońce.
Kocham wiatr.
Kocham los swój.
Kocham zdrowie.
Kocham ludzi.
Kocham, powiem.
Kocham dzieci,
ojcowiznę.
I przyrodę
i Ojczyznę.
Kocham bliźniego.
Ja nieboga.
A najmocniej
kocham Boga!
Halina Gąsiorek-Gacek
Jestem naa głodzie.
Głodzie miłości,
która nie zdradzi
i nie zazdrości.
Która od zła
wszelkiego stroni
oraz nie sięga
nigdy i po nic.
Co powoduje
i serca drżenie
i słodkie jego
zniewolenie.
Tej co pomaga,
co nie powiedzieć
w ludzkim nieszczęściu,
w chorobie, w biedzie.
Co daje radość.
Jej jak najwięcej
i która rodzi
prawdziwe szczęście.
Halina Gąsiorek-Gacek
Opozycja, jak lis krąży
i do głównej władzy dąży.
I na wstępie obiecuje,
że dodatki zlikwiduje.
Jeśli zlikwiduje plusy,
to zoastaną jej minusy.
Co to da? Argument jeden,
poszerzą, pogłębią biedę!
Co o tym można powiedzieć?
Że zależy jej na biedzie..
I to prawda, to nie żart,
ile dla niej człowiek wart!?
Halina Gąsiorek-Gacek
To wiadomość przebojowa!
W Polsce ma byc broń jądrowa!?
Całe szczęście, postep duzy,
nie wolno jej bedzie użyć...
A decydentem, to nie gra,
jest Pan Prezydent USA.
A co dla Polski? Rzecz niepojęta,
nowe straszaki i nowe pęta.
Broń Panie Boże od rozkazu
i skażonego krajobrazu.
I nie daj ofiar ludzkich, cennych,
zniszczeń i chorób popromiennych...
A co najgorsze, bez przesady,
ocal swiat cały od zagłady!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedy już odeszedł
na zawsze mąż,
zabierz mnie Panie!
Prosiła wciąż.
I nie bez żalu
i pretensji,
trudno jej było
wyżyć z jednej pensji.
Wszak co innego
jest wyżyć z dwóch.
Ile jest takich
dziś biednych wdów?
A na zachodzi,
o to pretensje,
wdowcy i wdowy
mają po dwie pensje.
A polskie wdowy,
bez zbędnych ocen,
mają tylko jednej
osiemdziesiąt procent.
Halina Gąsiorek-Gacek
Między nami cisza.
Chwila chwilę goni.
Nikt z nas nie napisze.
Nikt z nas nie zadzwoni.
Nikt z nas nie przyjedzie.
Nic nas już nie łączy.
Kolejna znajomość
tak się dla nas kończy.
A co tak naprawdę
było między nami?
Nic się nie zdarzyło,
sumienia nie plami.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co to znaczy miłować?
To kochać, adorować.
Cenić,cczić, ekscytować
i apoteozować.
I idealizować,
wielbić, się fascynować.
Świata nie widzieć poza kimś,
ani niczego poza czymś.
Uwielbiać i ubóstwiać.
Za wszystko i za głupstwa.
Halina Gąsiorek- Gacek
Co za męka i udręka,
kiedy serce boli, pęka.
Kiedy kłuje i zawodzi
albo tonie w łez powodzi.
Albo krwawi poranione,
bo do granic zniewolone.
Słowem, strzałą lub sztyletem,
postrzelone pistoletem.
Złości, chamstwa czyz zazdrości
lub nieszczęsliwej miłości.
Serce się podwójnie zdziera
i tak powoli umiera.
Halina Gąsiorek-Gacek
Tak trudno kochać
niemożliwie,
bo to cierpienie
prawdziwe.
Trudno kochać.
Na nic momoc,
gdy to
zakazany owoc.
Na nic pragnienie,
ochota.
Zostaje tylko
tęsknota.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie pozwól mi Panie
już więcej sie smucić,
tym co już minęło
i nigdy nie wróci.
Tym co już odeszło
dawno w siną dal,
a z powodu czego
rozpacz oraz żal.
Nie pozwól mi Panie
już wylewać łez,
z żadnego powodu,
aż po życia kres.
Daj mi Panie radość
i pozwól się cieszyć,
by smutkiem i żalem
już więcej nie grzeszyć.
By śmiac się, żartować,
jak za dawnych lat.
By cieszyło niebo,
ludzi oraz świat.
Halina Gąsiorek-Gacek
Sa między nami
panie jak lalki.
Jedne jak Barbi,
drugie szmacianki.
Porządne jak
lalki z wystawy,
co nie nadają
się do zabawy.
A są jedynie
do oglądania,
do ubóstwiania
i podziwiania.
Te nieporządne
za swój błąd
prędzej czy później
trafiają w kąt.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jesienna pani.
Jesienny pan.
Zdążają razem
do nieba bram.
Idą spacerkiem
pod rękę, za ręce.
Miłoscią bije
ich jesienne serce.
Nikt się uczuciu
ich nie dziwi.
Mimo,że slabsi,
bardzo szczęśliwi.
Idą parkiem
albo lasem
podziwiając
świata krasę.
Halina Gąsiorek-Gacek
Politycy, O Jezusku,
robią ludziom wodę z mózgu!
I uchwalają do tego,
fakt, ustawy do niczego...
Przyzna to mędrzec niejeden,
to oni stworzyli biedę!
Obiecywali dobrobyt,
Lżejszy na tej ziemi pobyt.
Koło fortuny im szmal napędza.
A na resztę zerka nędza.
Proszą dorośli i dzieci,
by Duch Święty ich oświecił.
Żeby rządzili uczciwie,
mądrze oraz sprawiedliwie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Rosną ceny, rośnie bieda.
Tego przeoczyć się nie da.
Rośnie codziennie inflacja.
Oddala dobrobyt. Racja!
Polacy mają pretensje:
Kiedy wzrosna wreszcie pensje?
Do pułapu zachodniego?
W Unii, a nie dla każdego.
I kto za to odpowiada?
To nie diabeł. Szkoda gadać!
Halina Gąsiorek-Gacek