Wiersze Sercem Malowane, Poezja, wpisy, strona 4

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

Ile warte

ludzkie życie,

tych co żyją

w dobrobycie?

A tych, kyórzy

zyją w biedzie?

Coby o nich

nie powiedzieć.

Wegetują,

zyją w nędzy,

nie tylko

z braku pieniędzy.

Halina Gąsiorek-Gacek

Zadzwoń, przyjedź,

poskrom próźność.

Jutro może

być za późno.

Przeproś, dziękuj,

nie na próźno.

Jutro może

być za późno.

Powiedz, wyznaj!

Wyznań rózność.

Jutro może

byc za późno!

Halina Gąsiorek-Gacek

Zmienkiłam się ja.

Zmieniłeś się Ty.

Kiedy nas wspominam

z oczu płyną łzy.

Kochałeś Ty.

Kochalam ja.

I moja miłość

do dzisiaj trwa.

Ani przeze mnie.

Ani przez Ciebie

nie znaleźlśsmy

się w siódmym niebie.

Los nas rozdzielił.

Co najciekawsze

i najsmutniejsze?

To, że na zawsze.

Halina Gąsiorek-Gacek

Czas nie czeka.

Czas ucieka.

Plynie wartlko

niby rzeka.

A my z nią

w codzinności,

wciąż płyniemy

do wieczności.

Bywa, że i

w niej toniemy

i w wirach czasu

giniemy.

Halina Gąsiorek-Gacek

Przykro mi luby,

ważniejsze śluby.

A ich zerwanie

wiedzie do zguby.

I jeśli luby

nie chcesz mej zguby,

pomóż zwycięsko

wyjść z każdej próby.

Mówiła luba

tak do lubego,

pragnąca szczęścia,

ale wiecznego.

Halina Gąsiorek-Gacek

Dzwoniłeś do mnie , bez obrazy,

w ciągu trzydziestu lat kilka razy.

I co wynika z tego dzwoniena?

Nie miałeś nic do powiedzenia?

Nie odwiedziłes mnie ani raz.

Dlatego mówię dzisiaj pas!

Urazy w sercu wcale nie nosżę.

Już Cęe przenigdy nie zaproszę.

Nie pożegnaliśmy się onegdaj.

Dlatego dzisiaj piszę żegnaj!

Halina Gąsiorek-Gacek

Dokąd zmierzają dziś gości tłumy?

W modłach za zmarłych, bliskiech sie łączą,

wśród kwiatów , blasku świec i zadumy?

W miejsce gdzie wszystkie drogi się kończą.

Zagon pamięci, gdzie wspomnienie boli.

Łżą nutka żalu miesz się ze smutkiem,

nad usypanym kopczykiem doli.

Jakie to życie ziemskie malutkie.

Tutaj umarli w nowej roli

żyją dla Ciebie Boże i Panie.

I trwają z Twojej łaski i woli

w oczekiwaniu na Zmartwychwstanie.

Halina Gąsiorek-Gacek

Jeśli człowiek zachoruje,

u lekarza w wielkim szoku!

Wizyta u specjalisty

najprędzej jest za pół roku!?

A jeżeli na prywatną

wizytę chorego nie stać,

musi chce czy nie chce cierpieć

albo i chorowac przestać.

A jeżeli mu nie przejdzie,

zauwazyć zgodnie trzeba,

musi pogodzić sie z losem,

idzie przed czasem do nieba!

Halina Gąsiorek-Gaacek

Żyję długo już i prosto.

Bo prostota moją siostrą.

Nie skarżę się, nie narzekam.

Na nikogo już nie czekam.

Nie złorzeczę, nie przeklinam,

jeśli ewidentna wina.

W sercu, w duszy to przepatrzam.

Wszystko i wszystkim wybaczam.

Kazdemu co jego wina.

Lecz nigdy nie zapominam.

Halina Gąsiorke-Gacek

Po policzku spływa łza.

Tylko Bóg jej źrodło zna.

Moze płynie aż z dna duszy.

bo ją ktoś do głębi wzruszył?

Może płynie prosto z serca,

że dla niego nie ma miejsca?

Moze powód to cierpienie?

Albo po prostu wzruszenie?

A moze plynie z radości

i ze szczęęścia i z miłości?

Halina Gąsiorek-Gacek

Skazana na zapominanie

i na powolne serca konanie.

Cierpię aż do bólu granic.

Cieerpię niewinnie i za nic.

Ta miłość przyszła nieproszona

I skrępowanae miała ramiona.

I niemożliwa i nieczekana.

Była poprostu zakazana.

Zostały po niej rozpacz i pustka

oraz niescałowane usta.

Halina Gąsiorek-Gacek

Moje życie było

różami usłane.

Kwitły i pachniały.

Róże z tego znane.

Róże mają kolce,

co ranią do krwi.

I nie oszczędziły

bólu także mi.

Wyciskając łzy,

poraniły nieraz.

Choć zwiędły i wyschły

ranią mnie do teraz.

Halina Gąsiorek-Gacek

Pytałeś czy Cię kocham?

Ja że nie, powiedziałam.

I dzisiaj się przyznaję,

że wtedy skłamałam.

Kochałam całym sercem.

Kochałam Cię nad życie.

Kochałam i cierpiałam

i tęskniłam skrycie.

I wiem ,że mnie kochałeś.

Główna kłamstwa kwestia.

Skłamałam dlatego,

byś mnie kochać przestał.

Lecz się nie udało.

Do dziś trwa kochanie.

Zaręczam, przysięgam,

że dzisiaj nie kłamię.

Chciałam Ci oszczęidzić

cierpienia i łez,

smutku oraz żalu,

aż po zycia kres.

Halina Gąsiorek-Gacek

Moja klatka niewidoczna

zwyłym ludzkim wzrokiem.

Nie ma ścian, nie ma drzwi,

nie ma także okien.

Nie ma zamków, ani klamek,

ani podłóg , ni sufitów.

Tylko ma widok na dno

i wolność u szczytu.

Loty dawno połamane.'

W górę nie ulecę.

Zewsząd pomoc pcha na dno,

a ja staczać ne chcę.

Tak poddana innych woli,

co mi wolno?Skrycie

marzę sobie i usycham

z tęsknoty za życiem

Czasem wymknie mi sie słowo.

Brzmi jak skargi zdanie.

Coraz ciaśniej mi w tej klatce.

Czyżbym rosla,Panie!?

Halina Gąsiorek-Gacek

Prawdziwość księżniczek

z grochem jest związana.

Każda po te próbie

była niewyspana.

Dziś niejedna "księżna"

dumna i wyniosła,

też związana z grochem,

bo na nim wyrosła.

Halina Gąsiorek-Gacek

Pamięć ludzka jest wybiórcza

i bardzo zawzięta.

Najdłużej przypomina to,

czego się nie chce pamiętać.

I w parze z sumieniem

co wyrzuca błędy,

przypomina nam,

ze droga nie tędy.

Tu mam na myśli

drogę do nieba.

I ze poprawić

się nieraz trzeba...

Halina Gąsiorek-Gacek

Z żalu i smutku

serce się kraje.

Tęsknię za szczęściem.

Tęsknię za rajem.

I tesknię za

szczęśliwym niebem.

Karmiąc się wiarą

i żywym chlebem.

Tęsknię za tymi

co odeszli,

granicę życia

i śmierci przeszli.

Tęsknię do Pana

Boga w niebie.

Ale najmocniej

tęsknię do Ciebie.

Halina Gąsiorek-Gacek

Zaczarowałeś miją duszę

i teraz cierpi męki, katusze.

Zaczarowałeś moje serce,

co łka i kwili, też cierpi wielce.

Zaczarowałeś moje oczy

i wzrok co nigdy w bok nie zboczył.

Zaczarowałeś moije usta.

Plynie z nich tylko smutek i pustka.

Zaczarowałęś moje ręce.

Pragną uścisku, niczegio więcej.

Zaczarowałeś całą mnie.

Trzymasz w niewoli. Odczaruj mnie!

Halina Gąsiorek-Gacek

Kochałam Cię ślicznie,

czysto platonicznie.

Znaczyłeś tak wiele.

Byłeś przyjacielem.

Lecz Ty chciałeś więcej.

Oskarża Cię serce.

Wciąż tęsknię za Tobą.

I to sałą sobą,

Kochałam Ckie długo.

Serca to zasługą

i dobrej pamięci.

Łza się w oku kręci.

I cala Prawda

w złotej opończy.

Prawdziwa miłość

nigdy sie niie kończy.

Halina Gąsiorek-Gacek

Na granicy życia

pocą się nam oczy.

Nikt nie wie kiedy

granicę przekroczy?

Kto ją przekroczy

nigdy nie wróci.

I co ciekawi?

I co smuci?

Nikt nie wie także

co jest za granicą?

I jacy Aniołowie

duszę pochwycą?

Tu mam wielką prośbę

Jezu ukochany,

aby to nie był

Anioł zbuntowany...

Halina Gąsiorek-Gacek

Wiersze Sercem Malowane

Kalendarz

Strony

Archiwum

Poezja, strona 4

Wartość życia

Jutro może być za późno!

My i los

Czas i my

Do lubego

Pas i żegnaj!

Cmentarz

Dylemat biedaka

Po prostu

Niewinna łza

Bywa i gtak

Róże życia

Kllmstwo z łeżką

Moja klatka

Na 'księżne"

Na pamięć

Wieczna nostalgia

Do Czarodzieja

Romantycznie

Na granicy i za

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01