O herodach

Dawno po Herodzie wyuczone role.

Każdy chce grać króla, choć ten traci głowę.

Przebierańcy w maskach, godnie, ile łaska!

Hej, kolęda, kolęda!

Czart macha ogonem, widłami łaskocze.

Pisk! Chichot, fruwają spódnice, warkocze.

Ściska zacna dama sakwę i kolana.

Hej kolęda. kolęda!

Kochają się bracia i liczą jak Żydzi.

Każdy umie liczyć, a lichwy się wstydzi.

Brat czy Żyd to proste, woli kochać siostrę!

Hej, kolęda, kolęda!

Weseli się dusza, raduje się serce.

I aniłołom trudno mieć złożone ręce.

Chór z anielskim włosem, jak basuje, głosem.

Hej, kolęda,kolęda!

Narodził się Jezus! Tylko to się liczy.

Cieszy się gospodarz, cieszą kolędnicy.

A gdy się polewa, to się lepiiej śpiewa:

Hej, kolęda, kolęda!

Pyrsk! Słówko na zdrówko! I buźka na zgodę.

W życiu trudnej królem zostać niż Herodem.

Sławią nas narody za szopki, herody.

Hej, kolęda, kolęda!

Halina Gąsiorek-Gacek