Wiersze Sercem Malowane, Poezja, wpisy, strona 56

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31	01	02	03	04	05

NIby jestem, gdzie mnie nie ma,

a gdzie jestem niby nie ma.

Halina Gąsiorek-Gacek

Żadna z róż życia jej nie dorówna

pięknością i szlachetnością.

Kolcami chroni, nigdy nie rani

i wiecznie pachnie miłością.

Halina Gąsiorek-Gacek

Od słów pełych trwogi,

oj, biada mi biada!

Gdy wzdłuż życia drogi

słabnę i upadam.

Do nadziei słowa

w najszczerszej rozmowie.

W załości odnowa,

w bożych ranach zdrowie.

Odzyskując spokój

i z omdlenia siły

proszę ze łzą w oku:

Wybacz, Jezu miły!

Że wciąż łaski trwonię

Najświętszej Ofiary.

Za ziemskimi gonię

gubiąć Twoje dary!

Halina Gąsiorek-Gacek

Pozwól mi, Panie, kochać bez obłudy.

Naucz cierpienia znosić bez szemrania.

Tylko nie pozwól, nigdy, Panie Boże

upaść mi niżej, niż na kolana.

Wszystko na świecie z Twojej woli.

Panie mój Boże, Jezu miły.

TYlko mi nie każ dżwigać ciężaru,

który przkracza ludzkie siły.

Czemu kamieniem sercu każesz Panie?

By powstał klejnot szlifowany łzami?

Po co Ci kamien poczerniały z bólu?

Ile wart diament jeśli popękany?

Halina Gąsiorek-Gacek

Panie Boze, który

jesteś jak powietrze.

Wszędzie, niewidoczne,

do życia konieczne.

Czadzą nam kominy

rosnące wysoko.

Zasłaniają niebo,

widok ku obłokom.

Nie szczędź swym stworzeniom

zbawiennego tłenu

i nie pozwól życia

sławić strofą trenu.

Halina Gąsiorek-Gacek

Dałeś mi Panie

darów bez miary.

Racz i oszczędzić

za winy kary.

Przebacz mi Boże

moje grzechy.

Nie szczędź ratunku

i pociechy.

Bez Twej pomocy

nic nie potrafię.

A po swej śmierci

do piekieł trafię.

Halina Gąsiorek-Gacek

Świeć mi mój Panie!

Racz świecić jaśniej,

bo wzrok mi słabnie,

a jasność gaśnie.

Świeć mi mój Panie

w każdej ciemności,

miłości blaskiem

światłem wieczności.

Świeć mi i w szczęściu

i w trudnej chwili,

gdy serce krwawi,

drży albo kwili.

Zwłaszcza w rozterce,

w żalu i w gniewie,

bym nie zboczyła

z drogi do Ciebie.

I kiedy serce

bić już przestanie,

jesli zasłużę

świeć mi mój Panie!

Halina Gąsiorek-Gacek

Duchu Przenajświętszy wiary i miłóści,

który nieustannie w sercach wiernych gościsz.

Uczyniłeś bożym, jako dziecko małe,

by rodzicom na pociechę róść, Bogu na chwalę.

Wiesz na świecie coraz trudniej żyć i niebezpiecznie.

Bez Twych darów niemożliwe przeżyć i żyć wiecznie.

Panie, ktory nie odmawiasz, gdy Cię prosi serce.

Darowałeś mi tak wiele. Dziś proszę o więcej.

Daj mi tarcżę wiary, siłę, takie męstwo,

co i z Twojej próby daje wyjść zwycięsko.

Daj promyk światłości Duchu prawdy świętej,

by z ufnością wielbić to, co niepojęte.

Zgodnie z Bożą wolą daj mądrością władać,

co świata nad dobra wieczne nie przedkłada.

Daj mi dar rozumu i umiejętności,

by się móc przekonać o swojej nicości.

Dar bojaźni bożej, rady, pobożności,

by zdołać unikać zła dla Twej miłości.

A jeżeli zblądzę, wiesz że zbłądzić mogę,

dodaj dar pokuty, wskaż właściwą drogę.

Jesli każesz cierpieć, daj siłę wytrwania

i naucz mnie Panie cierpieć bez szemrania.

Halina Gąsiorek-Gacek

Niech trzeźwość w narodzie

chociaż miesiąc trwa,

gdy przez jedenaście

przechyla do dna.

Halina Gąsiorek-Gacek

Taką mnie ścieżką przez życie prowadź,

by mi nie brakło chleba,

żebym zdołała godnie dojść

do Ciebie, raju i nieba.

Racz mnie wspomagać na życia drogach

i jasność i mądrość budzić,

żebym wiedziała co od Ciebie

pochodzi, co od ludzi?

I zasłużyła całym swym życiem,

proszę szczerze, w pokorze,

na Twą miłość i uznanie

mój Jezu, Panie Boże!

Halina Gąsiorek-Gacek

Kocham kulturę,

prawdziwą sztukę,

choć sama jestem

samoukiem.

Różnie mnie znawcy

zwali: malarką-

za pędzel, a za

dłuto -rzeźbiarką.

A na poetkę,

pióra zasługa,

pasował sam

Profesor Bubak.

Dziękując Panu

Bogu za wszystko,

dziś Czytelnikom

kłaniam się nisko.

Halina Gąsiorek-Gacek

Jabłoń do słońca wznosi konary.

Wiosną wypuszcza z nadzieją liście.

Latem pokrywa koronę kwieciem.

Jesienią zrzuca jabłka soczyste.

Jasne słoneczko, ile jabłoni

wpatrzonych w ciebie z sercem na dłoni,

schnie bez nadziei, korony z kwiatów,

a bez owoców, cóż po jabłoni?

Nadchodzi jesień z chłodem i mrozem.

Wszystko się kurczy, gdy ciepło znika.

Skute serce lodem wciąż tęskni i czeka

na zbawcze ramiona ogrodnika.

Halina Gąsiorek-Gacek

Żeby życie miało smak,

trzeba je przyprawiać.

I garściami szczęscie rwać,

bawić sie, zabawiać.

Żeby życie miało smak,

trzeba żyć miłością.

I przyprawiać ją

dobrocią, czułością...

Halina Gąsiorek-Gacek

Dawniej per pani. A dzisiaj czemu,

mówi do pani po imieniu?

Powód, przed laty stracił głowę.

Z tego powodu pomylił mowę.

Była mu bliska przez wszystkie dni.

I teraz do niej mówi na ty.

To kawał śędziwego chłopa,

który popełnił małe faux pas.

Halina Gąsiorek-Gacek

Pewien gość, bez pardonu,

zakochał się w pani domu.

I smalił do niej cholewki,

jak hrabia do wiejskiej dziewki.

Jakby to była jakaś dziewuszka,

chciał nieraz pan szeptać do uszka.

I przyjacoela domu udawał,

a na cnotę jej nastawał.

I choć to zacny jegomość,

pani zerwała znajomość.

Bo dbała o dobre imię.

Z czego owa pani słynie.

Halina Gasiorek-Gacek

Zadzwoń do mnie, gdy będzie Ci źle.

Albo znudzą Cię samotne dni.

I wystarczy, że powiesz: To ja.

A usłyszysz: Cieszę się, że Ty.

I nie próbuj mówić nic wiecej.

Żadne słowo nie ma takiej mocy,

by wyrazić co czuje serce,

albo ukryć co zdradzają oczy.

Jeśli musisz, to powiedz: To ja.

Serce zadrży,że aż zaboli.

Gdy usłyszysz nieśmiałe, ja też,

wtedy odłóż słuchawkę powoli.

A gdy serce odmieni Ci czas.

Straci powab złudna szczęścia chwilka.

Wtedy szdzwoń ostatni raz.

Gdy sie zgłoszę, to powiedz: Pomyłka.

Halina Gąsiorek-Gacek

Niby jestem, gdzie mnie nie ma.

A gdzie jestem, niby nie ma.

Halina Gąsiorek-Gacek

Słuchaj Córeczko!

Córuś nie słucha.

Za szczęściem goni.

Co za dziewucha!

Słuchaj Suneczku!

A synek, w szynku.

Jakże Cię nazwą

Ty Mamin Synku!?

Nie widzą matki

serca na dłoni,

bo za daleko

już od jabłoni.

Słuchajże Ojca

Dziecino kochana!

I szanuj serce

nim kiedyś sama:

Słuchaj Mateczko!

A nie posłucha,

bo serce pękło.

Przyszla kostucha.

Tuli ją ziemia,

jak matka dziecko.

Do snu kołysze:

Śpij, śnij Mateczko.

Halina Gąsiorek-Gacek

Wiersze Sercem Malowane

Kalendarz

Strony

Archiwum

Poezja, strona 56

Na niby i na serio

Na imię jej matka

Panie Jezu!

Pozwól mi, Panie!

Nie pozwól, Panie!

Wybacz mi Panie!

Świeć mi, mój Panie!

Modlitwa do Ducha Świętego

Sierpień

Mój Mistrzu!

Pędzlem, dłutem, piórem

W jabłkowym sadzie

Życia smak

Faux pas

W obronie dobrego imienia

Pomyłka

Na niby i na serio

Słuchaj Dziecino!

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31	01	02	03	04	05

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31	01	02	03	04	05

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31	01	02	03	04	05