Tu na ziemi

Poprószyło życie głowę

jak zagajnik śniegiem zima.

Wzbogaciło, lecz nikt nie wie

czy to srebro czy platyna?

Zrysowało twarz jak broną

dobry rolnik orze ziemię.

Lecz nikt nie wie co wyryło

ślady, szczęście czy cierpienie?

Dwa ogniska ludzkiej duszy

za mgłą, głęboko zapadłe,

też niepewne, czy choć zechcesz

przejrzeć się w takim zwierciadle?

Panie, który wszystko wiesz,

nim śmierć zerwie ziemski wątek,

tu na ziemi nie wie nikt

jaki koniec, a początek?

Halina Gąsiorek-Gacek