Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Gdy niebo w granatowej todze,
po Mlecznej drodze sobie chodzę.
Dokoła gwiazdy błyszczą, migocą.
A i spadają gwiaździstą nocą.
Opodal księżyć się przychadza.
Podgłąda ludzi, ale nie zdradza.
I czuwa nad ich spokojnym senm.
I blednie kiedy nastaje dzień.
A ja się budzę. Życie jak tren.
Żałuję że to był tylko sen.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wsłuchaj się w serce,
jak ono bije?
Czy wciąż miłością?
Czy jeszcze żyjesz?
Wsłuchaj się w serce!
Ono Ci powie,
kto Ciebie kocha?
Jaki to człowiek?
Wsłuchaj się w serce!
Jak kocha kwili?
A serce nigdy
się nie myli.
Wsłuchaj sie w serce!
Ja w serca niszy
skulona pytam?
Czy mnie słyszysz?
Halina Gąsiorek-Gacek
Wiwm, co to miłość
bez wzajemności.
Gdy taka miłość
w sercu gości.
Nie daje szczęścia
garściami rwać.
Daje cierpienie.
To trudne tak.
Bo serce kłuje
i nie chce bić.
I nie chce samo
kochać i żyć.
I dusza smutne
requiem nuci,
że ktoś juz odszedł
albo rzucił.
Halina Gąsiorek-Gacek
Miłość daje szczęście.
A czasem cierpienie.
Kiedy nimożliwie
kochamy szalenie.
I kiedy kochamy,
lecz bez wzajemności.
Lub kiedy dopadnie
zdrada, cień zazdrości.
Albo gdy kochany
ruszy w wieczną dal.
Zostawia po sobie
rozpacz, smutek,żal.
I daje cierpienie,
takze wszystkim znana,
miłość niemożliwa,
miłość zakazana.
Halina Gąsiorek-Gacek
Moje nadzieje
przez życie całe
były zielone
i wybujałe.
Choć życie taki
proces zawiły,
moje nadzieje
mi się spełniły.
Może nie wsyzstki,
ale większość.
Te wybujałe
ponad przeciętność.
Te co zdawały
się niemożliwe.
Tu mam na względzie
poezji niwę.
Tyle radości
mam i uciechy,
że moja książka
trafi pod strzechy.
I kiedy już
opuszczę świat,
zostanie po mnie
na ziemi ślad.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pewności nikt nie ma.
Gdybać mozna, trzeba.
Jak dusza idzie
po śmierci do nieba?
Wędwówka duszyczek,
to nie żadne kpiny.
Wspina się po schodach
lub szczeblach drabiny?
Być może niesiona
na anielskich skrzydłach?
A może do piekła
na diabelskich widłach?
Halina Gąsiorek-Gacek
Już nigdzie nie bywam.
Gosci nie przyjmuję.
Sama w czterech ścianach
żyjąc wegetuję.
Dokoła mnie cisza.
Słychać ptaków śpiew.
To puszczam muzykę
samotności wbrew.
To zwiedzam świat
na telewizorze.
To modlę się
do Boga w pokorze.
Żeby dał wytrwać
mi do końca.
Nim zgasną oczy.
Nie dojrzę słońca.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ludzka zazdrość nie zna granic.
I zazdroszczą pan i pani.
Jeśli człowiek piękny, młody,
to zazdroszczą mu urody.
Potem zazdroszczą kariery,
gdy pokona bariery.
A następnie moi mili
zazdroszczą z basenm willi.
Albo wypasionej fury.
I ogłady i kultury.
Lub fortuny gigantycznej.
Powody zazdrości liczne.
Artystom co wśród nas goszczą
osiagnięć, sławy zazdroszczą.
Zazdrość to człowieka wada.
Więc zazdrościć nie wypada!
Halina Gąsiorek-Gacek
A kiedy przyjdzie
na mnie czas,
Miss wykidajło
powie mi pas.
To nie obejrzę
się za siebie
i pójdę chociaż
dokąd nie wiem?
Dokąd mnie Anioł
śmierci zaiwiedzie?
Nei zdolam tego
nigdy powiedzieć.
Bo do tej pory,
kto z ziemi znikł
nie zdołał tego
zrobic nikt.
Halina Gąsiorek-Gacek
Rano zrywam się ze snu
i powtarzam: Witaj dniu!
I do losu się uśmiecham,
żeby mi oszczędził pecha.
Oraz zmartwień i kłopotów,
serca bólu i łopotów.
A darował mi radości
i wielkie szczęście w miłości.
Ścieram z oczu resztki snu.
Wołam ufnie: Witaj dniu!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kocham Cię życie
i juz o świcie
cieszę się z tego
niesamowicie.
Że obudzilam się,
skończył sen.
A ja dostałam
kolejny dzień.
Kocham Cię takie
jakieś było,
dobre, szczęśliwe,
bogate w miłość.
Żal, że niedługo
już się skończysz.
Przyjdzie kostucha
prąd mi wyłączy.
I ciało trafi
w grobu loch.
I z czasem się
zamienię w proch.
A póki co,
roniąc obficie
łzy, ja wyznaję:
Kocham Cię zycie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Ciekawski ma długi nos.
Ktoś go przytnie, taki los.
Komuś, który wścibia durnie.
I ciekawskiemu go urwie!
Więc uważaj z mocą całą,
by Ci nosa nie urwało.
Ciekawość wada zaciekła
i pierwszy stopień do piekła!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie moge przestać Cię kochać.
Nie mogę nie mysleć o Tobie.
I nie przestanę tęsknić,
póki nie legnę w grobie.
A może już jako dusza
do nieba podążająca,
wciąż będę Ciebie kochać
i w wieczności, bez końca?
A moze i Ty dołączysz
do niej, nie bez miłości?
I będziemy szczęśliwi
w wymarzonej wieczności?
Człowiek w parze
z samotnością
nie ma z kim dzielić
się radością.
A smutkom wiem,
że rację mam,
troskom, kłopotom
w twarz patrzy sam.
I sam je trawi
i rozwiązuje.
Nieraz pomocy
potrzebuje.
Gdy samotności
kroczy drogą,
nie ma otworzyć
ust do kogo.
Z kim się pokłocić
lub podroczyć...
Na samą myśl
pocą się oczy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Choć wielu panów
było mi bliskich
Ciebie kochałam
najbardziej z wszystkich.
Oddałam Tobie
wszystko co miałam,
co potrafiłam
i co umiałam.
Oddalam siły.
Oddałam serce.
Oddałam duszę.
Nie mam nic więcej.
Ty już odszedłeś
w bezkresną dal.
A mnie pozostał
smutek i żal.
Ty z Aniołami,
Świętymi w niebie.
Me serce bije
nadal dla Ciebie.
Ja nieszczęsliwa.
Ty szczęście masz.
Ja sama smutkom
patrzę w twarz.
Halina Gąsiorek-Gacek
To jest prawda. To nie plotka,
że mnie nigdzie już nie spotasz.
Nigdzie, nigdzie, echo niesie.
Ani w parku, ani w lesie.
W górzch, ani na dolinie.
Ni w teatrze, ani w kinie.
Ani w sklepie, ni w kosciele.
Niemożliwych miejsc tak wiele.
Na stadionach...Gdzie, nikt nie wie.
I nie spotkasz mnie też w niebie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Każdy człowiek ma swą dumę.
Zasługuje na szacunek.
Choćby za to, większy z wiekiem,
że po prostu jest człowiekiem.
Jeszcze większy kto ma gest.
Właśnie za to jaki jest.
I jak sam szanuje innych.
Bywa,ze sam sobie winny.
Że palcami wytykany.
Niestety nie szanowany.
Na szacunek i to duży
nalezy sobie zasłużyć.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jak ważna jest
pogoda ducha.
Nie tylko kiedy
deszcz i plucha.
Ale gdy los
zada nam cios.
I żal i smutek
zabiorą głos.
Albo złość ludzka
wyciśnie łzy
albo nastaną
paskudne dni.
I nic to mróz
albo i zima.
Z pogodą ducha
łatwiej przetrzymać.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jak to miło powspomonać
czasy z łukiem Kupidyna.
Gdy ustrzelił, nie do wiary,
nasze dwa serca do pary.
I serce się zakochały.
Już bez siebie żyć nie chciały.
Nie chciał także, trudno cóż,
mój i Twój Anioł Stróż.
A keidy nas los rozdzielił
całe szczęście diabli wzięli.
Pozostała nam tęsknota.
Będzie trwać po nieba wrota.
Halina Gąsiorek-Gacek
Domowe ognisko
wiecznym ogniem płonie.
I żeby nie zgasło
trzeba dbać i o nie.
Domowe ognisko,
płomienie miłości
płonąc generują
iskierki radości.
Można ogrzać przy nim
raz, zziębnięte ręce,
dwa podreperować
kochające serce.
Halina Gąsiorek-Gacek
Postarzeliśmy się niestety
i widać na nas czasu efekty.
I to naszego życia czas
biegnąc tak szybko odmienił nas.
Nie ta sylwetka i nie ten krok.
I nie ta twarz i nie ten wzrok.
Na twarzy zmarszczki, taki los.
To mapa losu, zmatwień i trosk.
Czas biegenie biegnie szybko w bezruchu słóńca
i zycie zbliża się do końca.
Jakby przyśpieszył i mocno pędzi.
I z nas żadnego nie oszczędził.
Halina Gąsiorek-Gacek
Po co nam to było,
co nas połączyło?
Co błysnęło szczęściem
i nas rozdzieliło.
Po co nam to było?
Szczęście co sie śniło,
gdy na jawie nigdy
nic sie nie spełniło.
Po co nam to było
że serce krwawiło?
Cierpiało okrutnie
i miłość tłumiło.
Halina Gąsiorek-Gacek
Moje sserce wciąż w rozterce
drży, bije i kłuje.
Cierpi,ze go nikt
już nie potrzebuje.
Kto je kochał z wzajemnością
idąc na piedestał,
już sie nie odzywa.
Widać kochać przestał?
Być może zapomniał mnie
a i także o mnie?
Serce nie pozwala
mi o nim zapomnieć.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co miałam, to dałam
i już nie mam więcej.
Zostało mi tylko
kochające serce.
Kochające serce,
co noszę na dłani.
Widać to za mało
i co komu po nim?
Mocno drży i krwawi
kocchające serce
i bije na skargę,
że już nikt go nie chce.
Halina Gąsiorek-Gacek
Być mężczyzną, być mężczyzną,
echo niesie prawdę w dal,
to wyróżniać się tężyzną
i mieć mięśnie niby stal.
Być mężczyzną, być mężczyzną
zgrabnym oraz eleganckim.
Wobec kobiet szanujacym,
spolegliwym i szarmanckim.
Być mężczyzną, być mężczyzną,
to nie skarżyć siię nie stękać.
A wybrankę swego serca
kochać i nosić na rękach.
Być mężczyzną, być męzczyzną
i zwyciezcą, wojownikiem,
ale w stosunku do kobiet
byc oddanaym niewolnikiem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Być kobietą, być kobietą
to nie całkiem prosta sprawa,
żeby byciem swym zasłużyć
na owacje oraz brawa.
Być kobietą, być kobietą
elegancką i wytworną,
mądrą i elokwentną
i na przytyki odporną.
Być kobietą, być kobietą
córką, siostą, żoną, matką
i wychować dobrze dzieci,
to naprawdę nie tak łatwo.
Być kobietą, być kobietą
serca i duszy wybranką.
Mieć urodę, seksapil
i wyborną być kochanką.
Być kobietą, być kobietą,
kuchcić i kotlety smażyć.
Walczyc z losem za pan brat.
I na niczym się nie sparzyć.
Być kobietą, być kobietą
wartościową niesłychanie,
to zrealizować sibie
oraz spełnić powołanie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Bardzo ważne, przyznam rację,
dobrą mieć reputację.
Inaczej mówiąc opinię,
czyli mieć dobre imię.
Co rzeczą udowodnioną,
to jest cieszyć sie renomą.
Nadto zawsze mieć frasunek
o właściwy wizerunek.
Czyli dobry mieć imaż
oraz swoją wlasną twarz.
Halina Gąsiorek - Gacek
Mija chwila za chwilą.
Mija dzień za dniem.
Wieczór za wieczorem.
Mija sen za snem.
Miesiąc za miesiącem.
Mija rok za rokiem.
Mija nasze życie
idąc szybkim krokiem.
Mija nasza młodość
i mija uroda.
I każdemu z nas
tego życia szkoda.
Przemija czas szybko.
Z oczu płyną łzy.
A z nim bezpowrotnie
przemijamy my.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zasnęła miłość
i drzemie serce.
Proszę mój drogi
nie budź ich więcej.
I nie pisz do mnie.
I nie przyjeżdżaj.
I nie dzwoń już.
Mówię Ci żegnaj!
I nie wspominaj
mnie, nie wzdychaj.
Nie kochaj mnie.
I nie budź licha.
Halina Gąsiorek-Gacek
Podrywacz to jest
dobry gagatek.
Skacze jak motyl
z kwiatka na kwiatek.
Nic to dla niego
piekieł czeluści.
Żadnej spódniczce
nie przepuści.
I czy to maxi,
midi czy mini.
Na widok każdej
mlaska, się ślini.
Podrywa panny
i zacne panie.
I małolaty.
Ma chętkę na nie.
Żadnej nie kocha,
ni nie szanuje.
Każdej opinię
szarga i psuje.
Jeżeli honor
dla Was coą znaczy,
strzeżcie się panie
podrywaczy.
Halina Gąsiorek-Gacek