Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Dla agresora, co w zmowie z czartem,
życie człowieka nic nie jest warte.
Bo w casie wojny ofiar aż tyle!
Giną żołnierze, giną cywile.
I rośnie liczba sierot i kalek
w morzu cierpienia, rośnie stale.
I płyną łzy i krew płynie.
Póki co tylko na Ukrainie.
Tu proszę Boże ze łzą w oku,
przywróć na Ukrainie pokój!
Oświeć rządzących w godnych planach,
a agresora rzuć na kolana!
Spraw, za ofiary ludzkie cierpienie,
żeby zagryzło go sumienie!
Halina Gąsiorek-Gacek
On jak Apollo, ona jak lala.
Była z nich para, jak z żurnala
Oboje byli nie tylko piękni,
lecz wyjątkowo inteligentni.
Na owe czasy byli znani.
Byli przednimi sportowcami.
Zjawił sie książę i ich rozdzielił.
Szansę na szczęście diabli wzięli.
Rozstakli się nie przez przypadek.
Ona dziś babcia, a on dziadek.
Dziś wspominają, kiedy im smutno,
swoją znajomość z nostalgii nutką.
Patrząc na zdjęcie z tamtych lat,
bywa że spada z oka łza.
Halina Gąsiorek-Gacek