Wspomnienie z dawnych lat

Pamiętam Ciebie z tamtych lat,

gdy wokół nas wirował świat.

Kiedy jak w obraz wpatrzeni w siebie,

byliśmy prawie w siódmym niebie.

Dusze fruwały pod nieboskłonem.

Serca dzwoniły jak skowronek.

Lgnęły do siebie nie tylko ręce.

Kwitły miłością dusza i serce.

Aż znadszedł nagle dzień rozstania.

Rzecz, że rozłąka to wróg kochania.

I to co było dusz uniesieniem,

stało się dla nas wielkim cierpieniem.

Serca pękniete nie z własnej woli.

Choć zbliźnione i blizna boli.

Halina Gąsiorek-Gacek