Poezja Haliny Gąsiorek - Gacek
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Tu jest moje miejsce,
gdzie stoi mój własny dom.
Dom mojej rodziny.
W nim azyl i schron.
Tu jest moje miejsce,
gdzie zakochane serce
przezywało szczęście.
Czegóż trzeba więcej?
Tu jest moje miejsce,
gdzie dorastały dzieci.
I gdzie się kształciły.
Każde przykładem świeci.
Tu jest moje miejsce,
gdzie powstawały wiersze.
Składam strofy w rymy
i w myśli najszczersze.
Tu jest moje miejsce
w ulubionej wsi.
Gdzie spocznę na zawsze.
Będę wiecznie śnić.
Halina Gąsiorek-Gacek
Rety, gwałtu!
Co się dzieje?
Wszystko drastycznie
drożeje!
I prawdy ukryć
się nie da.
I to, że się
szerzy bieda!
Bujają ceny,
jak zieleń wiosną.
Tylko dlaczego
pensje nie rosną?!
Co za tym idzie?
Wiedną nadzieje,
a społeczeństwo
ubożeje!!!
Halina Gąsiorek-Gacek
Siedemdzieisąt lat.
Dużo to i mało,
bo aż lat trzydzięści
do setki zostało.
Siedemdzieisąt lat,
to jest szmat szczęścia
i taże trzy i pół
razy dwadzieścia.
To dwie trzecie życia.
Szczęście to nie pech.
Za mało na sen.
Za duzo na grzech.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wystawię Ci fakturę
za każdą jedną bzdurę.
Za każdą jedną chwilę.
nie było ich aż tyle.
Wystawię Ci rachunek
za każdy jeden frasunek.
Wystawię za tęsknotę,
za gafę, za głupotę...
Wystawię Ci paragon
za każdą myśl z uwagą.
Za rozpacz oraz żal,
za to żeś odszedł w dal.
Wystawię Ci też kwity
za szacunek, żaszczyty.
Za poważanie, uznanie
i za serkretne kochanie.
Wystaiwię choć nie zaplacisz.
Jedynie spokój stracisz.
Nieważne co dać chciałeś.
To wszystko co mi dałeś.
Halina Gąsiorek-Gacek
Licho nie śpi, atakuje.
Słuchają go zbiry, zbóje.
I zabójcy i złodzieje.
Na potegę zło się dzieje.
Słuchają go i plotkarze.
I kłótnicy i zbrodniarze.
Słuchają panie, panowie.
Ludzie prości i królowie.
Słuchają go starzy, młodzi.
A jemu o duszę chodzi.
Za niedługo w oka mgnienie,
w piekle będzie przepełnienie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Uwielbiam Donalda!
Wreszcie przyszła pora,
by wyznać,że podziwiiam
Donalda kaczora!
Halina Gąsiorek-Gacek
Zamiast dobrze ludziom płacić,
zabrania im się bogacić!
Wniosek jest tylko jeden,
że chodzi tutaj o biedę.
Bo bez niej,ciut realizmu,
nie byłoby pluralizmu...
Podwyżek za falą , fala...
A dobrobyt się oddala!
Halina Gąsiorek-Gacek
Wspominamy czasy
te za króla Sasa,
bo te nasze czasy
tez dotyczą pasa.
Jedni sobie zyją
jak za tamtych czasów.
Innym zalecają
przyciąganie pasów.
Ale co się stanie,
gdy zabraknie dziurek
i przyjdzie nam pasy
zamienić na sznurek?
Ktoś kto nie zapomni
historii o Sasie,
daj Boże, by sznurek
wiązał tylko w pasie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Coraz to mocniej zieleniejąc
kłóci się szynka z baleronem,
że leżąc obok, tak bezczelnie
odsłania szynki słabą stronę.
Że wartswą tłuszczu otulona
i do tość grubą, nie z jej winy.
To błąd szynkarza, że zostawił
na niej pokaźny płat słoniny.
To że wyprzedza ją w popycie
i parę razy mniej odmrażany.
Ma niższą cenę ten owędzony,
tłusty baleron prezrastany.
Leżąc tuż obok na wystawie
i zmian klimatu znosząć udręki,
zgodnie zazdroszczą salcesonowi,
że bez mrożenia idzie od ręki.
Takie byleco sprasowane,
żelatynową ścięte wodą,
ryj, świńskie ucho, tłuste podgardle
na samym czele podąża z moda.
I tylko świnia z tego kontenta,
rośnie i kwiczy zadowolona,
że wszystko świńskie się dzis liczy
i to co ryje i od ogona!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie dla piękności
listka figowego,
Adam z Ewą skryli
co nieco pod niego!
Halina Gąsiorek-Gacek
Każdy Adam szuka Ewy,
a Ewa Adama.
Bo żyć nie chce Adam sam,
ani Ewa sama.
Gdy się znajdą są szczęśliwi,
owoc szczęścia kwili.
A czasem się okazuje,
że się pomylili.
Więc podziwiaj świat dokoła,
po to oczy masz.
Ale na człowieka
zawsze sercem patrz!
Halina Gąsiorek-Gacek
Przeszło lato, dawno wiosna,
jesień w pełni trwa,
a serece jak pozytywka
wciąż to samo gra.
Jest to melodia miłości
wielkiej i prawdziwej,
zakazanej, niemożliwej.
Przez to nieszczęśliwej.
Nuty melodii są smutne,
mocno minorowe.
Wyciskają z oczu łzy
rzewne, wyjątkowe.
Halina Gąsiorek-Gacek
Była piękna, zgrabna, śliczna,
uczuciowa, romantycna.
A do tego, spontaniczna,
inteligentna i sympatyczna.
I odkąd tylko ją pamiętam,
rzecz, była zawsze uśmiechnięta.
Minęły lata.Czas zrobił swoje.
Zostały troski i niepokoje...
Już nie uśmiecha się, często płacze.
Ciągle jest piękna, ale inaczej.
A z tamtych lat wczesnych i młodych
został jej tylko duch pogody.
I został jeszcze, jaki był,
błyszczący w oczach gwiezdny pył.
Halina Gąsiorek-Gacek