Wolna jak ptak

Już serce nie kłuje, nie boli.

Wyzwoliło się z niewoli.

I choć to niewola słodka,

myśli nowa jej nie spotka.

Tęskniła trzydzieści lat.

To pokaźny życia szmat.

Wina serca od początku.

Nie chciało słuchać rozsądku.

Pamięć też o to zadbała.

Ciągle jej przypominała.

Że jest ktoś kto kocha, wie.

I co szczęście dać jej chce.

Lecz ona nie chciała brać.

Nie było jej na to stać.

Bo ta miłość przyszła sama,

ale była zakazana.

Halina Gąsiorek-Gacek