W Popielec

Spada popiół na las głów

i nie po raz pierwszy,

żeby człowiek pojąć mógł

i stawał się lepszy.

Że cokolwiek w życiu zrobi

i rękami skleci,

z czasem wszystko się rozpadnie

i w pył się rozleci.

Ze wiatr wznosi tuman kurzu

w polu czy na drodze,

wieje w oczy i unosi

ludziom ku przestrodze.

Człowiek ani jak ten kurz

i pył, co zwie śmieciem,

nie wie skąd się wziął i był

przed nim na tym świecie.

Halina Gąsiorek-Gacek