Taaaaaakie szczęście!

Żona winna być jak książka

w zacnym księgozbiorze.

I mężowi nie powinna,

znudzić się nie może.

Jak cymelia wyjątkowa

i niesamowita,

z której zawsze coś nowego

dowie się, wyczyta.

Mąż jak ktoś ceniący sztukę

i dzieła ciekawe,

winien zapewnić jej półkę

godną i oprawę.

Cenić, chwalić nią, zachwycać,

jak na dzieła rzadkie

chuchać, dmuchać, nie pożyczać!

Wciąż dbać o okładkę.

Taka para i po latach

budzi podziw nieraz,

kiedy mama jak wolumen,

tato jak mecenas.

Jeszcze większy babcia z dziadkiem.

Twierdzą dzieci, wnuki:

Co gruchają jak gołąbki,

bo mądrzy jak kruki.

Takie życie to poezja!

Możecie mi wierzyć,

której w książkach nie znajdziecie.

Wielkie szczęście przeżyć.

Halina Gąsiorek-Gacek