Se-pa-racja!

Separacja, wybawienie!

I możliwość dla para nowa.

W zgodzie z prawem i sumieniem

par excellence, wyjątkowa!

Co z aulga! Biją brawo,

gość i małżonek liczny,

móc odseparować starą

w zgodzie z prawem kanonicznym!

I żon mozliwość nie zraża,

mimo ansy, serca zadry.

Po co biedaków narażać

na uboczne skutki wiagry?!

Możliwy podział majątku.

Niemożliwość dziedziczenia.

Gdy para nie ma potomków,

społeczny przepadek mienia!

Z inną ślubu brać nie może.

Każdy ma kłopoty duże.

Nijak bez pomocy pań

zaradzić męskiej naturze...

Co natura, to natura.

Tu nikomu nie do śmiechu.

Mogą spotkać się znów zejść

i zabawić się be zgrzechu!

Może paniom, o ironio,

za pomoc rugują winę?

I miast grzechu w rzeczy samej

zaliczą dobry uczynek?

Co tez człowiek nie wymyśli,

by byc niby w zgodzie z wiarą?

Diabłu nawet sie nie przysni,

bucha piekło pełna parą!

Halina Gąsiorek-Gacek