Rozterki duszy

Moja miłość dogorywa.

Dusza z piersi się wyrywa.

Spaceruje po obłokach

i patrzy na świat z wysoka.

Wypatruje nieba bramy

oraz rajskiej panoramy.

Była już na stacji rozstań.

Nikt jej nie powiedział zostań.

Była już nad czasu rzeką.

Ale drugi brzeg daleko.

I nie było, prawda taka,

widać łodzi, ni rybaka.

Halina Gąsiorek-Gacek