Na szlaku starości

Ty jesteś staruszkiem.

Ja jestem staruszką.

Oboje kroczymy

już srarości dróżką.

Ale my osobno

kroczymy do celu.

Oboje tęsknimy

drogi Przyjacielu.

Przeżywamy miłość

wielką i prawdziwą.

I chociaż wzajemną

bardzo nieszczęśliwą.

Mając tą świadomość

żyzjemy rozumnie.

Cierpimy okropnie.

Cierpimy podwójnie.

I nieważne już

czego nam potrzeba.

Ta miłość to nasza

przepustka do nieba.

Halina Gąsiorek-Gacek