Już nie

Już nie to ciało.

Losie srogi!

Już nie te ręce.

Już nie te nogi.

Już nie te oczy,

bo w nich pustka.

Brak pyłu gwiad.

I nie te usta.

Już nie to serce,

bo ledwo bije.

Stęka, zawodzi.

Ja ledwo zyję.

Już nie ta dusza.

By była jasność.

Bardzo urosła.

W ciałku jej ciasno.

Halina Gąsiorek-Gacek