Ćwir! I frrrrr

Szary ptaszek co dzień z rana

wdzięcznie ćwierkał chwaląc Pana!

W prostych hymnach uwielbienia

chwalił też Jego stworzenia.

Zamiast hołdów i laurek.

rozdmuchiwał puszek piórek.

A gołębiom zmywał głowę,

ze nie wszystkie z nich pocztowe!

Prosty śpiew i pawie wzruszył,

bo rozbawił nieźle uszy.

Lecz zw ogrodzie szlachetności

nie ma miejsca dla szarości.

Kto by tam ćwierkania słuchał,

gdzie się skrzeczy albo grucha.

Szydzą ptaszę, prosto gada,

a złote ziarna podkrada!

Szare piórka, mała głowka,

skąd mądrości w prostych słówkach?

Stroszą pióra, pozy robią,

straszą nawet, że zadziobią!

Szary ptaszek na obronę,

że ma duszę jak skowronek.

A to dar od Pana świata,

co pozwala wyżej wzlatać.

Halina Gąsiorek-Gacek